Herkes Sana Benziyor

[CEMRE 18]

Heveslerim

arzularımı özlemlerimi de götürdün takıp da peşin sıra.

Çiçeklerim bıraktığın renklerde değil

kokmaları bıraktılar toprak da toprak gibi kokmuyor.

Ekmek başka kokuyor

sebze meyvelerin tadı başka.

Mehtap ürküntü veriyor sadece

değil oturup da şiirler yazmak özlem beşiklerinde en büyülü rüyalarla belemek hiçbir anlam taşımıyor artık. Hani o tuhaf inançtaki gibi kurt adamlar gelip oturuyor düşlerimin orta yerine sanki az sonra sarılıp boğazıma tüm kanımı emecek

Her karşıdan geleni sen

her arabayı senin direksiyondakini sen sanıyorum unutup da yokluğunu bu şehirde.

Bayrammış gelen?Hıh

çok da umurumdu ya Gelse ne hiç uğramasa buralara ne ne anlamı var ki sen onca mesafedeyken kucaklayamadıktan sonra seni!

Kime açacağım börekleri

kimin için endişelenip telaşlanacağım kızaran ekmekler soğumasın aman yumurta katı olsun ve sıcaklığını korusun yiyene dek diye. Kime yapacağım sevdiği çorbaları pilavı domatesli ve tereyağlı olsun diye özen göstererek ben yemesem sevmesem de kimin için saracağım dolmaları o en sevdiği tatlıları kim için ve ne diye yapacağım.

Kimin bayram namazından dönüşünü bekleyeceğim

elinde sıcacık ekmekle ve telaşım kime olacak aman kapıda beni iyi görsün diye masayı hazırlama telaşı arasında makyajımı saçımı da yetiştirmeye çalışarak hangi giysiyi seçsem telaşıyla. Sen beni hep bakımlı görmeyi seversin moralin bozulur o gün bakımsızsam kötü hissedersin kendini biliyorum.

Kim öpecek ellerimi minnetle

kime sarılacağım ben içime çekerek o çok özlediğim kokusunu?

Bu şehirde değilsin ya; herkes sana benziyor ve hiç kimse sen değil.

alıntı