Kurbanım

[zekak1978 3]

Kurbanım

Yar adıyla başlayayım sözüme

Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım

Sözü önce söyleyeyim özüme

Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım

Sen senin olmazsan tüm dertler biter

Varını yokunu mürşidine ver

Ustanın elinde kütük ol yeter

Teslim olan zarar etmez kurbanım

Güvenme kendine ben oldum diye

Pişenler hamım der, bir düşün niye

Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye

Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım

İltifat beklemek kırılmak nedir

O kapıdan kovsa sen bacadan gir

Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir

Sevmese kaşını çatmaz kurbanım

Çalış nasibini al dünyadan yana

Ama sanma dünya yar olur sana

Ahiret parası lazım insana

Güneş hep batıdan batmaz kurbanım

Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin

Hem hizmet nimettir böyle bilesin

Gayret et gönle gir “benimdir” desin

Sultan kölesini atmaz kurbanım

Yap dediğini yap emrine göre

Bu iş bensiz olmaz deme boş yere

O eli tutmuşsa insan bir kere

Nefsini hesaba katmaz kurbanım

Cahiller ağzını açınca ben der

Ben deyip yol alan var mı hiç göster

Eli hep güzel gör kendini hep yer

Tezek su dibine batmaz kurbanım

Günahtı sevaptı bunlar boş hesap

Her neyi yaparsan Allah için yap

Avamın işidir bu hesap kitap

Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım

Dua kabul, niye sıddıkın ahı

Ne dedi hızıra nakşibend şahı

Hatırla idrak et anla bu rahı

Ben sadıkım demek yetmez kurbanım

Sadakat ne derse doğru demekmiş

Onsuz doğrulara eğri demekmiş

Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş

Ciğer yanar duman tütmez kurbanım

Er olmak isteyen serinden geçer

Bir saki elinden badeyi içer

Seç deseler yarin zehrini seçer

Ağyarın balını tatmaz kurbanım

Sözün özü derdi minnet bil cana

Yare can ver ki can yar olsun sana

Serdar isen serini koy meydana

Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım

Serdar Tuncer