Ayrılık Sevdaya Dahil

[Sumeye 55]

Ayrılık Sevdaya Dahil

açılmış sarmaşık gülleri

kokularıyla baygın

en görkemli saatinde yıldız alacasının

gizli bir yılan gibi yuvalanmış

içimde keder

uzak bir telefonda aglayan

yagmurlu genç kadın

rüzgâr

uzak karanlıklara sürmüş yıldızları

mor kıvılcımlar geçiyor

dagınık yalnızlı ımdan

onu çok arıyorum onu çok arıyorum

heryerinde vücudumun

agır yanık sızıları

bir yerlere yıldırım düşüyorum

ayrılıgımızı hissettigim an

demirler eriyor hırsımdan

ay ışıgına batmış

karabiber agaçları

gümüş tozu

gecenin ırma ında yüzüyor zambaklar

yaseminler unutulmuş

tedirgin gülümser

çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var

çünkü ayrılık da sevdâya dahil

çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili

hiç bir anı tek başına yaşayamazlar

her an ötekisiyle birlikte

herşey onunla ilgili

telâşlı karanlıkta yumuşak yarasalar

gittikçe genişleyen

yakılmış ot kokusu

yıldızlar inanılmayacak bir irilikte

yansımalar tutmuş bütün sâhili

çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var

öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi degil

çünkü ayrılık da sevdâya dahil

çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili

yalnızlık

hızla alçalan bulutlar

karanlık bir agırlık

hava agır toprak agır yaprak agır

su tozları yagıyor üstümüze

özgürlügümüz yoksa yalnızlıgımız mıdır

eflatuna çalar puslu lacivert

bir sis kuşattı ormanı

karanlık çöktü denize

yalnızlık

çakmak taşı gibi sert

elmas gibi keskin

ne yanına dönsen bir yerin kesilir

fenâ kan kaybedersin

kapını bir çalan olmadı mı hele

elini bir tutan

bilekleri bembeyaz kugu boynu

parmakları uzun ve ince

sımsıcak bakışları suç orta ı

kaçamak gülüşleri gizlice

yalnızların en büyük sorunu

tek başına özgürlük ne işe yarayacak

bir türlü çözemedikleri bu

ölü bir gezegenin

soguk tenhalıgına

benzemesin diye

özgürlük mutlaka paylaşılacak

suç ortagı bir sevgiliyle

sanmıştık ki ikimiz

yeryüzünde ancak

birbirimiz için varız

ikimiz sanmıştık ki

tek kişilik bir yalnızlıga bile

rahatça sıgarız

hiç yanılmamışız

her an düşüp düşüp

kristal bir bardak gibi

tuz parça kırılsak da

hâlâ içimizde o yanarda agzı

hâlâ kıpkızıl gülümseyen

-sanki ateşten bir tebessüm-

zehir zemberek aşkımız

Atilla İlhan

[07ramazan07 20]

Değerli paylaşım için teşekkürler.....

[zeynepkrtas 26]

Atilla İlhan'ın Sevdiğim Bir Şiiridir...

Teşekkürler Ablacım Paylaşımın İçin....

[YAMANEFE 0]

DUNYAYI İLK DEFA GORUSUM BİR MİDYE KABUGUNUN ARALIGINDANDI

DENİZİN YESİLİ GOKYUZUNUN MAVİSİ LAAPİNALARIN EN HARELİSİ

HALA TUZLU AKIYOR KANIM İSTİRİDYENİN KESTİGİ YERDEN

[YAMANEFE 0]

MADEM ATİLLA ABİ DEDİNİZ İSET BENŞMDE ATİLLA ABİNİN SEVDİGİM BİR SİİRİ

elinin arkasında güneş duruyordu

aylardan kasımdı üşüyorduk

ağacın biri bulvarda ölüyordu

şehrin camları kaygısız gülüyordu

her köşe başında öpüşüyorduk

sisler bulvarı'na akşam çökmüştü

omuzlarımıza çoktan çökmüştü

kesik birer kol gibi yalnızdık

dağlarda ateşler yanmıyordu

deniz fenerleri sönmüştü

birbirimizin gözlerini arıyorduk

sisler bulvarı'nda seni kaybettim

sokak lambaları öksürüyordu

yukarıda bulutlar yürüyordu

terkedilmiş bir çocuk gibiydim

dokunsanız ağlayacaktım

yenikapı'da bir tren vardı

sisler bulvarı'nda öleceğim

sol kasığımdan vuracaklar

bulvar durağında düşeceğim

gözlüklerim kırılacaklar

sen rüyasını göreceksin

çığlık çığlığa uyanacaksın

sabah kapını çalacaklar

elinden tutup getirecekler

beni görünce taş kesileceksin

ağlamayacaksın! ağlamayacaksın!

sisler bulvarı'ndan geçtim sırılsıklamdı

ıslak kaldırımlar parlıyordu

durup dururken gözlerim dalıyordu

bir bardak şarabda kayboluyordum

gece bekçilerine saati soruyordum

evime gitmekten korkuyordum

sisler boğazıma sarılmışlardı

bir gemi beni afrika'ya götürecek

ismi bilmiyorum ne olacak

kazablanka'da bir gün kalacağım

sisler bulvarını hatırlayacağım

kırmızı melek şarkısından bir satır

lodos'tan bir satır yağmur'dan iki

senin kirpiklerinden bir satır