Güven Hormonu Otizm Hastalarına İyi Gelebilir....

[zeynepkrtas 26]

Güven Hormonu Otizm Hastalarına İyi Gelebilir

Bir miktar güven hormonu, otistik kişilerin kabuklarını kırmalarına yardımcı olabilir.

Bir miktar güven hormonu, otistik kişilerin kabuklarını kırmalarına yardımcı olabilir. Otizm hastalığına sahip olan insanlar başkalarıyla iletişim kurmakta zorluk çekerler fakat yapılan yeni bir çalışmaya göre oksitosin soluduklarında, insanlarla göz teması kurabilmekte ve sosyal kavramları anlayabilmekteler. Bloorview Araştırma Enstitüsü’nden çocuk nöroloğu Evdokia Anagnostou, araştırmanın henüz başlangıç aşamasında olduğunu ancak şizofreni ve anksiyete bozuklukları gibi çeşitli sosyal bozuklukların tedavisine yönelik bir ilaç geliştirmeyi planladıklarını söylemektedir.

Oksitosinin pek çok memeli türü için bir nevi “sosyal tutkal” işlevi gördüğü düşünülmektedir. Örneğin fareler ve maymunlar çiftleşme sırasında bu hormonu salgılamaktadır. İnsanlarda yapılan bazı çalışmalarda ise katılımcılar, bir doz oksitosin sonrasında geri alamayabileceklerini bilseler bile yabancı kişilere para verebilmektedir. Otistik kişilerin kanlarındaki oksitosin düzeyinin diğer kişilere göre daha düşük olduğu belirlenmiştir. Bundan yola çıkarak Londra Bilişsel Nörobilim Merkezi’nden nörobilimci Angela Sirigu hastalarda bu hormonun düzeyini arttırmanın sosyal işlevselliklerinde bir artış sağlayıp sağlamayacağını merak etmiştir. Sirigu’nun ekibi yüksek işlevsellik düzeyine sahip bir tür otistik bozukluk olan Asberger Sendromu olan 13 erişkinle bir araştırma yapmışlardır. Hastalardan bir bilgisayar oyunu oynamaları istenmiştir. Ekranda dört kutu vardır, üçü bilgisayarın oyuncularını, biri de katılımcı deneği temsil etmektedir. Deneğin topu başka bir oyuncuya atmak için kendisine ait kutuya dokunması gerekmektedir. Oyuncular kimi zaman arkadaşça davranmakta, mesela topu birbirlerine atmakta bazense topu kendilerine saklamakta ve diğerlerine puan kazandırmamaktadır. Deneklere bir gün hormon verilmekte, bir hafta sonra ise hormon içermeyen plasebo verilmektedir. Böylece gözlemciler aynı kişilerde hormonun etkisinin ne olduğunu gözlemleyebilmektedir.

Sonuçta oksitosinin bir farklılık yarattığı belirlenmiştir. Hormon olmaksızın denekler bilgisayardaki hem iyi oyuncuya (topu verene) hem de kötü oyuncuya (topu vermeyene) eşit oranda top atmaktadır. Bu durum sosyal ipuçlarını değerlendirmemeleri ile ilişkilendirilmiştir. Hormon aldıklarında ise kötü oyuncuya daha az top vermektedirler.

İkinci deneyde ise deneklerden bilgisayar ekranındaki bir dizi yüze bakmaları istenmiştir. Otizmi olan insanların büyük kısmı gibi denekler de ekrandaki yüzlerin yanaklarına ve ağzına bakıp gözlerini hızlıca kaçırmıştır. Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde bu hafta internette yayınlanan çalışmaya göre oksitosin verildiğinde ise denekler gözlere bakabilmektedir. Anagnostou, oksitosin verilen otistiklerin sosyal etkileşimleri öğrenmeye başladıklarını söylemektedir. Bununla birlikte çalışmada oksitosinin sadece tek dozunun etkilerinin araştırıldığı, tekrarlayan dozlarda benzer etkilerin sağlanıp sağlanmayacağının bilinmediğini belirtmektedir. Araştırma ekibi hastalara 6 ay boyunca her gün oksitosin verilen bir çalışma yürütmektedirler ancak olumlu sonuçlar alınsa bile bir tedavi protokolünün oluşturulması, yan etkilerin ve uygun dozların belirlenmesi uzun zaman alabilir.Birgün