Hüznümün Virgülüsün Sen..

[CEMRE 18]

Hüznümün Virgülüsün Sen...

Yaşadığım hüzünler arasındaki

Mutlu nefes alışlarımsın sen

Duraklamalarımsın.

Hüznümün virgülüsün / soluklandığım.

Hasretleri unutup / umutlandığım.

Gecenin karanlığında

İçimi aydınlatan bir mum ışığı

Açlığımı susturduğum bir lokma ekmek

Penceresiz odalarımın aydınlığı.

Hüznümün virgülüsün sen

Özlemler ve bekleyişler

Gider bizden çok uzaklara

Sen yanımdayken.

Mutluluk tırmanır doruklarıma

Mehtap / ikimizin üzerinde yıkanıyorken.

Hüznümün virgülüsün sen.

Bir gidensin / bir gelen.

Ama yetmez bana bu duraksamalar

Gitmemek üzere gel istersen!

Yıkabilsen aramızdaki duvarları

Ah ne olurdu sanki

Hüznümün virgülü değil

Noktası olabilsen!

alıntı