Yaralı Kalp'ten Birkaç Seçme Aşk Hikayesi.....

[yarali kalp 13]

Her gün sevdana sürgün bir kimsesizim

Sürmeli gözlerim sensiz hüzün hüzün

Solgun bir güz mevsiminde deniz durgun

Yorgun yüreğim sana vurgun ...

Dudağımda aşk kokan Mey rutubeti,

Kulağımda Hüzzam bir ney sesi

Kendimden çıktım bu yola bitimli

Sende bir ömür kalmaya geldim sevgili ...

Düşlerin beni onu çaresiz özlem gecesinde sana kostum uyutmadığı. Kimi gün Dilsiz, kimi sensiz, kimsesiz yollara vurdum kendimi. Şehrimin sokaklarinda satılık aşklar yaşanırken, Yokluğuna dağılırdı saçlarım ... Güneşi söndürüp Ay'ı yaktığında ellerim, vurgun yemiş gönlümce kanardı Arnavut kaldırımları. Lakin hiçbir bedel satın alamazdı Yüreğimdeki sevdamı çünkü duvarları sevgiyle örülmüş bir kentin deli kızıydım ben. Yalnız ve savunmasız bin bir gece koynunda uyurdum.

Sen hiç bilmezdin.

Ve ben hiç kızmazdım sana, en içe kapanık düşüm.

Çünkü aşk için iki kişinin sevdası gerekmezdi sevgili.

Şimdi içinde Düşleri bile olmayan gerçek ve uzak bir adrestesin. Bu nedenle solgun, durgun ve yorgun bir güz mevsimi bu bendeki vurgun saatleri. En çok özleminle yaralandığım anlarda sevgini büyütürdüm içimde ve sırf bu yüzden Gözlerimden önce yüreğime seni görmeyi öğrettim. Gün ışığından nasibini alan Ağaçların karıncaları gibi mutlu koşuşturmalarım hep bundan işte. Saçlarındaki tüm akları sevip onu kıvrımı öpme telaşım dudağındaki ...

"Canım ..." derdim.

Canımdan çok severdim.

Elimde değildin sevgilim.

Elimde olmadı ki hiç ellerin.

Göğün koynundaki Yıldızları kıskanırdım ben her gece. Bahtsız ve en çok KANATSIZ oluşuma hayıflanır, ağlardım. Dilimdeki şarkılarda, RÜZGARA bıraktığım saçlarımda, aşkı yudumladığım onu kadehte; özüm, sözüm, hep sendin gözüm. Aklımı başımdan alan her cümlemin öznesiyken ismin, kim demiş yoksun diye. Bizi en çok bu yokluk bağladı birbirimize ... Açtığım her parantezin içine hapsederken seni, gözlerinin denizinde aşkı okurdum ben. Uzaklarından geçse de umut yüklü gemiler; Lafın gelişiyle safra gelirdin bana Gelişi güzel. Her gelişin yüreğimin şenliği, onu gelişin en güzel duygularımın dirliği. Ölüme uyumak istedikçe aşka kaldırırdın beni. Söyle nasıl sevmem seni ...

Şimdi canımın içinden usul usul süzül başucuma

Başıma yıkıp düşlerimi, kendini tutma bana ...

Gerçeğim ...

Beni bırakma bu yanık hazana ...

Çok değil istediğim,

En Tutkulu geceyi bıraktığımda göğsüne

Keskin karanlıklarda Seni beklediğim kadar

Sevsen

Yeter sevgili.

----------

----------

ALINTI......

[yarali kalp 13]

İnsanın içine işleyen bir ayaza ev sahipliği yapan kış sabahındaseni düşündüğümde içime yayılan sıcaklığındışarıdaki iki metre karı bile eritebileceğini düşünüyorsam…

Uykudan yüzümde mutlu bir gülümseme ile kalkıp benimle birlikte uyanan güne senin adını veriyorsam…

Evimin bütün duvarlarında senin yüzünü görüpbana baktığını hissediyorsam…

Ve bu beni her gün hep aynı şekilde heyecanlandırıyorsa…

İçtiğim çayın şekerisigaramın dumanıkahvaltımın her lokması sen oluyorsan…

Sokakta bana bakan her insanyüzümdeki tarifsiz sevinci görüp hayrete düşüyorsa…

Sevdiğin şarkı sözleriyı defalarca başa alıp bıkmadan defalarca dinleyebiliyorsam…

O şarkı sözlerinın her sözüne seninle ilgili ayrı bir anlam yüklüyorsam…

Yorucu bir günün sonunda ufacık bir sözünlebir gülüşünle uzun bir tatilden dönmüş gibi enerji doluyorsam…

Ve o enerjiyle günlerce hiç durmadan çalışabileceğimi duyumsuyorsam…

Gün boyu saatleridakikaları sayıp ’neden geçmiyor bunlar’ diye hayıflanıyorsam…

Ve hep seninle buluşacağımız anı bekliyorsam…

Kitap okurken seni düşünmekten kendimi alamayıp aynı satırı defalarca tekrar ediyorsam…

Sonra sana bunu anlattığımda birlikte ne kadar güleceğimizi düşünüyorsam…

Seninle ilgili planlar yapıyorsam…

Sadece varsayımlara dayalı olsa bile o planları mükemmelleştirmek için her ayrıntının üzeride dakikalarca düşünüyorsam…

Yıllardır sevgililerin kullandığı klasik sözcüklerin benim duygularımı anlatmaya yetmediğini fark ediyorsam…

Yinede bunları söylemekten hiç ama hiç bıkmıyorsam…

Sevgimin coşkusunu sana yansıttığımda senin de bana aynı coşkuyla karşılık vereceğini biliyorsam…

Kahkahanın en güzelini seninle atacağımıyemeğin en güzelini seninle yiyeceğimi seninle düşünüyorsam…

‘hayatının en anlamlı şeyi ne’ diye sorduklarında tereddüt bile etmeden senin adını verebiliyorsam…

Sen benim için VAZGEÇİLMEZ olmuşsun demektir!!!

Ilik bir rüzgar esti Nereden geldi bilmiyorum…

nereye gidiyorsun diye sordum.. Özlenen herseye dedi..

Aklima sen geldin.. Çünkü özlenen bir tek sendin…

Eger insanlara bos elimi uzatir ve birsey alamazsam çok üzücü;

Ama asil ümitsiz durum;

Dolu elimi uzatip kabul edecek kimseyi bulamamamdir…

Hiç yüz vermedim günese bugün..

Resmini gösterip hava attim çiçeklere..

Adini zipkinla kazdim gögün en yüksek yerine…

Bir de SENI SEVIYORUM diye bagirdim duydun mu?

Hayalin hafizamdan silinene kadar Izdirabin saçlarim dökülene kadar Aglamaktan gözlerim kör oluncaya kadar

Her dakika Seni Sevecegim…

Sen hiç Bugulanmis cama “SENI SEVIYORUM” yazip

Harflerin arasindan disariyi seyrederek

Kar taneleri altinda Sevdigini hayal ettin mi??

Seni ne yagmurlar seller koparabilir kalbimden

Ne de deli gibi esen firtina

Çünkü bir agacin topraga kök salmasi gibi baglandim sana..

Kulaklarim sessizlige gözlerim sensizlige

Gönlüm katlanirsa derde Anlami yok yasamanin..

Nefes almak bosuna.. Senin olmadigin yerde …

Bulutlarin gözyaslari pencerene vururken

Düslere daldigin bir gecede

Hangi hayaller sana uyumayi unutturuyorsa

Gelecek sana onlari yasatsin…

Içinde öyle UMUT tasi ki Onu senden kimse alamasin.

Gözlerin hep gülsün mutlulugu hep sende arasinlar. Ama onu kalbinde öyle sakla ki Gerçekten isteyen bulsun…

Her aya bakisinda beni hatirla Yildizlar gözlerine takilirsa

Gözlerine baktigimi sakin unutma

Bir yaprak düserse avuçlarina Ellerimdir sakin birakma….

Hayatin bir sevgi öpücügü kadar doyumsuz

Sevinç gözyaslari kadar güzel

Seven bir kalp kadar heyecanli

Askin dokusu kadar masum

Bir gül kadar gururlu olsun…

Askin Kalbindeyse.. Mutlulugun elindeyse

istedigin iki kelimeyse SENI SEVIYORUM…

ALINTI..

[yarali kalp 13]

Aşk Dediğin Yoksulluktur

AŞK DEDİĞİN YOKSULLUKTUR!

Yoksunluktur aşk dediğin! Bir yanın eksik kalır geceler boyu, aldığın nefes yetişmez, sokak çocukları gibi dışarıda üşür yüreğin.

Aşk Dediğin Yoksulluktur!

Kaybetmektir aşk! Egonu, gururunu, kimliğini bir hırsızın ellerine gönüllü bırakmaktır.

İsteyerek bencillikten vazgeçmektir. Omuzlarındaki tüm yükü atarak, avare gülüşlere uyanmaktır düş sabahlarında. Hiç fark etmeden nelerden vazgeçtiğini, cebinde, avucunda ne varsa dağıtmaktır.

Aşk bir çeşit yoksulluktur. Mantığını kaybeder bedenin, kim ne derse gülümsersin.

Hayattan kopmakla durmak arasında sendelediğinde ruhun, tam o anın içinde durur aşk dediğin.

Kazanma ihtimalinin az olduğu bir kumar oyunudur aşk. Elindeki karta bakmadan rest çekmektir yaşama.

Tüm zenginliğini, düşük ihtimale rağmen, hayatın ortasına sürmektir.

Uğrunda bir ömür harcadığın özgürlüğünü hibe etmektir aşk dediğin.

Başkasına ait küçücük bir kalbin içine sığmaya çalışmaktır. Köleliğe razı olmaktır.

Gülümseyen bir çift dudağa, güzel bakan bir göze esir olabilmektir.

Yani, aşk dediğin gönüllü hükümlülüktür.

Olmayacak duaya amin demektir aşk. İmkansızı başaracağına dair şiddetli inançlara tutulmaktır.

Kaç merdiveni üst üste koyarsan, mehtabı sevdiğinin kollarına çekebileceğini hesaplamaktır mesela.

Ortak bir yıldız seçip, bulutlu gecelerde seni düşünmediğini sanarak ağlamaktır.

Muhteşem şiirler yazdığına inanarak, tüm sevdiklerini esir etmektir,

yüreğinden başka yere bağlanamamış kelimelere.

Uykusuzluktur aşk dediğin! Yalnızken onu düşünmekten kapanmayan gözler,

sabah ezanlarını duyarak sızar en sonunda. Sayısız geç kalışların açıklanamaz sebebidir.

Birlikte olduğunda onu seyrederek bitirmektir geceyi ve çok uzun uyuyuşun içinden kalkmış gibi dimdik başlamaktır yeni güne.

Sürekli dalgınlık halidir aşk. Kafanı yaslayarak hayallere daldığın otobüs camlarında izler bırakmaktır, ineceğin durağı kaçırarak. Yanından geçeni görmeden sokaklar boyu yürümektir.

Kafanda duran gözlüğü, konuşurken elinde tuttuğun telefonu aramaktır.

Zamanla kavga etmektir aşk. Yelkovanla akrebe küfür etmektir geçmek bilmez bekleyişlerde.

Planlarını uyduramamaktır, hayat sürprizler yaparak değiştiğinde.

Kendinden vazgeçmektir aşk dediğin. Yemeğin en güzel yerini ayırmaktır sevdiğin için.

Onun yerine düşünmektir, onsuz kaldığın anlarda bile. Birini kendinden çok sevmektir, henüz kendini sevmeyi bile beceremediğin yaşam tünelinde.

Hastalandığında bir sandalye üzerinde beklemektir sabaha kadar.

Her acısını kalbinde misliyle hissetmektir.

Aşk dediğin yoksulluktur. Bedenini, ruhunu, kalbini emanet ederek başkasına;

düşler bahçesinin çiçekleri ile avunmaktır. Kendin olmaktır aslında,özüne dönmektir.

Vazgeçmektir hırslardan, cezalardan, çekişmelerden. Sadece güzel olana dayandırıp yaşamı, her mevsimin tadını çıkarmaktır. En değerlisi, aşk, bir kalbe sevmeyi öğretmektir.

ALINTI.....

[yarali kalp 13]

Sus artık…

Bilmezsin oysa sen sessizliğin anlattıklarını.

Avaz avaz kirleri tükürüyorsun ulu orta.

Değiştiremediğin bir olmuşluğun kapısında hala acıtmaya çalışarak, en soysuz insan debelenmelerinde ipte yürüyorsun.

Her şeyi yalan sayan korkak benliğinden aslında yalanla soluyorsun.

Bütün yüzüme çarptıkların evvelki sevdaların adıma kalmış kalıntıları.

Adının olmadığı mevsimlerin hatırlattıkları, tanıyamadığım asıl gerçekliklerin.

Ama acımıyorum bu sefer.

Kulağımda kalan kanayan kelimelerine ,gülüp geç emrini veriyorum ruhuma.

‘Hepsi aynı’ yakıştırmasının köleliğine katılıyorsun sende.

Karıştırıp harman yaptığın karmaşada sıkıştım.

Bu tadı biliyorum,senden öğrenmiştim.

Ben en başa yazmıştım ,adımın yanına bırakacağın alacaklarını.

Şimdi teker teker ödünç verdiklerini toplarken yakınımdan,hiç de yabancı gelmiyor bana büründüğün hallerin.

Bütün cümlelerim havada asılı şimdi.

Bir ölü ululuğu bile yok resminin yanında.

İstediğin nefretleri yakıştırırken adına ,bak susuyorum ben.

Yalanla,çirkeflikle,korkaklıkla susuyorum.

Hala iki halin var hafızamda.

Bu kadar mı tecrübeliydin maskeleri değiştirmekteki çevikliğinde.

Yinede dökülmüyor küfürlerine karşılık dilimden, anlayacağın dilden sözcüklerim.

İçimden bir ses nerden geldiğine emin olduğum;

‘harcama kelimelerini, biz biliyoruz yangınlarını ve yaptıklarını ‘diyor.

Açıklamaları dinleyecek kapılar demir betonlarla kapanmışken ,

içim artık buz nehirler gibi buza durmuşken,

hiçbir savunma paklamaz beni.

Ve senin kıyılarına getirmez .

Sözüm söz…

Kalmadı alfabemde isminin karşılığı.

Üç harf kör ebe oynayınca çarpıyor senin duvarına.

HİÇ…

Işıltılı bir hikayenin kıyısında kaldım.

Gözlerim kamaşacaktı…sönmeseydi bütün aynı saydıklarının altına düştüğün dip notların.

Körlüğe komşu yalnızlıklarıma yakın duramadın.

Nehirlerim yorgun hep aynı rollerle sularında yıkananlardan.

Çokmuşsun sen benim hikayeme…

Gül şimdi avaz avaz.

Sakladığın kahkahaların tırmalıyor kulaklarımı.

Bıktım izinsiz kapılarımı kırıp , sonrada alacak bişey bulamayıp geri dönen acımasız yüreklerden.

YOK işte bir şeyim anlasanıza.

YOK adınıza yakışacak gülüşlerim,

amansız savuracağım sevdalarım ,

yalancı kandırışlarım YOK.

Yalnızlıkla kan kardeşi olurken en doğru kararı vermişim diyorum şimdi.

En kalın perdeleri ne zaman çekersem hiç açık bırakmadan pencerelere,o kadar kurtuluyorum yalan bakan gözlerden.

Bir kerede yanıltmadı şu hayatın getirdikleri beni.

Erken büyümek isteyen ben miydim…?

Erkenden kandırılmak istenen.

Deliliklerim utandırmadı hiç.

Sözlerimin kurbanı olabilme ihtimallerimde, ne kadar akıllı kalına bilir ki…

Oysa uykuların artık huzurla dolmalıydı.

Bu hazırladığın oyunun içinde ne yana kaçsam kumpaslara çarparken ben,sen galip tatlı rüyalara dalmalıydın.

İçini boşaltmıştın kaldırımlarıma.

Asıl sevda diye karaladıklarını haykırmıştın ağır ağır.

Şahit tuttuklarında hak-la şimdi suçsuz sandığın yangınlarını.

Sözlerini yaranmak için kucaklayanlarla dolar etrafın.

Ve sandığından belki lazım olur diye atamadığın eskilerinle.

Her sözü döndür sineme ben buradayım.

Peki sen hangi karanlıklarda saklanacaksın…

Sus artık…

Sözlerini içeri aldığım kapıların ardında ben yokum .

Çizdiğin ve kan renginde siyahlara boyadıklarınla övün.

Madalyaların var senin bu hikayeden kazandığın.

Gerçekliğinden emin olduğun, ama yok saydıkların var üzerine basarak ezilecek.

Adımın sonuna koysan ne olur korkak sıfatları.

Ben seni bilemeyişimin sızılarından hemhal…

Acıtmıyor artık sözcüklerin…

Acıtmıyor..!

ALINTI...

[zeynepkrtas 26]

Hepsini Okuyamadım Ama Okuduklarım Çok Güzeldi Teşekkürler Züleyhacım Paylaşımın İçin....

[07ramazan07 20]

Çok güzel paylaşımlar için teşekkürler.Züleyha..

[Bay_Seyhan 9]

Harika Bir Paylaşım Olmuşş Çok Güzel Çok Beğendimm Eline Emeğine Yüreğine Sağlık Yaralı Kalp Züleyha

[yarali kalp 13]

SEN GİTTİN.........

Resmi gerçek boyutuyla görmek için tıklayın (664x514 / 270 kb)

VuruLdum..

Geldin..

Sözlerinle içimi ısıttın önce..

Senden gelen her sözcük; güneşten kopup gelen bir ışık kümsesiydi sanki.. Dünyam bir başka aydınlandı.. İçim bir başka ısındı...

İnceydi.. Zarifti.. Sevgi doluydu..

Sözlerine Vuruldum....

Geldin..

Gözlerinle dünyamı aydınlattın sonra..

Gökkuşağını andıran gözlerinde; mucizeler saklıydı sanki.. Her bakışında hiç bilmediğim diyarlara gidiyordum.. Gözlerin gözlerime kilitlendiğinde; bakışlarında kaybolmayı diliyordum..

İçtendi.. Pırıl pırıldı.. Mucizeydi..

Gözlerine Vuruldum....

Geldin..

Yüreğin yüreğime uzandı usulca..

Tanıdık bildik bir dosttun sanki.. Yıllardır özlediğim beklediğimdin.. Kimsenin bilmediği yaralarım vardı; içten içe kanayan.. Canımı acıtan.. Yaralarıma dokundun..

Okadar ustaca yaklaşıyordun ki..

Direnemedim.. Boyun eğdim ilk defa..

Yıllarca içime akıttığım gözyaşlarım cesurca süzüldü yanaklarımdan.. İlk defa utanmadım.. İlk defa saklamadım..

Yüreğin okadar güzeldi ki..

Samimi.. Hassas.. Güven veren..

Yüreğine Vuruldum...

Geldin..

Sözlerinle, gözlerinle o sıcacık yüreğinle yorgun yüreğime dokundun..

Kanayan yaralarımı, gözyaşlarımı, kimsenin bilmediği sırlarımı gördün..

Dostça uzandın.. Anladın.. Dinledin.

Hayat bir başka güzeldi artık.. Güneş bir başka sıcaktı..

Rüzgarların yönü senden bana doğruydu.. Her damla yağmurda sen yağıyordun..

Söylenen her söz iyiye dairdi.. Her acı tükenmeye müebbet mahkumdu.. Gözyaşları.. mutluluktandı elbet...

Hissettirdiklerine Vuruldum...

Sonraa..

Sonrası yok...

GİTTİN..!!!!!!!

Sen GİTTİN.. Ben ÖLDÜM..

Yanıldım demiyorum.. Diyemiyorum..

Bir tek geceye bin asırlık mutluluk sığdırdın ve ben...

BİN YAŞINDAYIM ŞİMDİ..

Şimdi sensiz nasıl mıyım..???

Korkma; yıkılmadım ben.. Hala ayaktayım.. Hala yaşıyorum.. Kanayan yaralarıma senin açtıklarını da ekledim..

Canımı en çok onlar yakıyor.. En çok onlar acıtıyor..

Ama şikayet etmiyorum hiç.. Onlar bana senden hatıra çünkü

Gözyaşlarım yine içime akıyor.. Ama tek bir farkla.. Her damla gözyaşımı kana buladım artık..

Acılarına vuruldum..

Yüreğim mi..???

Sensiz gecelere dayanması zor oldu elbet.. Yıkıldı.. Kırıldı.. İncindi.. Çok geceler sancılarla uyandı.. Geçmek bilmedi kalp ağrıları.. Kanayan gözyaşlarıma dayanmakta zorlandı..

Sonra...

Sonra sustu..

Sanki hiç yaşamamış gibi..

Şimdi ne konuşuyor.. Ne gülüyor..

Sadece yaşıyor..

Yorgun... Yenilmiş.. Tükenmiş..

Yokluğuna vuruldum...

ALİNTİ

[yarali kalp 13]

Birbirini çok seven bi çift bir gün trafik kazası geçiriler ve yatalak olurlar.

Aynı oda da kalmaktadırlar. Erkek olan cam kenarında Kadın oLan ise Duvar

kenarındaki yatakta yatmaktadır.Erkek camdan dışarıda olanları anlatarak kadın da

bunları dınleyerek gunlerını gecırırler. Erkek kadına dışarıda olanları gun boyu

anlatmaktadır , dur duraksız.

-Aşkım şimdi parka 2 sevgili geldi tıpkı ılk tanıstıgımızda gezdıgımız gibi

el eleler ve nasıl mesutlar su anda bıle bızım oldugumuz gibi.

-Aşkım Annesi aglayan cocuguna baloncudan 2 tane balon aldı ve cocuk hemen sustu.

Ne kadar numaracı su cocuklar.

-Aşkım şu anda yaşlı bi amca ve yaşlı bi teyze bankta oturmus sohbet edıyorlar.

Çok tatılar biz de ileride onlar gibi oluruz inşallah.

Erkek bu sekılde dısarıda olanları anlatarak kızın sıkılmamasını saglamaktadır.

Aslında oyle oldugunu sanmaktadır. Kız hastalıgının da etkısıyle aksileşmiş hiç

birşeyden mutlu olamaz olmuştur.

Zamanla erkeği kıskanır ve ''keşke ben cam kenarında olsaydım ve dısarıda olanları

gorebılseydım'' der kendı kendıne sürekli.Artık kesinlikle onun yerınde olmak

ıstemektedır.

Bu ikilinin özel bi durumu vardır.Şok geçirmeleri durumunda acil mudahele edılmesı

gerekmektedır.Yoksa hasta oracıkta olecektir.Şok anında hastahanedekılerı haberder

etmek ıcın 2 sınınde elının altında bir düğme vardır.Bırı soka gırerse dıgerı

dugmeye basarak mudahele edılmesını saglayacaktır.

Bir gün yine erkek dısarıda olanları ballandıra ballandıra kıza anlatmaktadır.

Kız yine suratı asık olanları kendı ızlemek ıstemektedır ve duvar tarafında

oldugu ıcın de cok mutsuzdur. Tam o anda erkek şok geçirir. Kız tam dugmeye

basacak durur ve düşünür;

-düğmeye basmasam ne kaybederım kı zaten yatalagız bırbırımıze faydamız yok.

uyuyordum derim.Hem o ölürse benı cam kenarına alırlar' diye dusunur ve dugmeye

basmaz.

Erkek ölür. Kız ise uyudugunu ve dugmeye basamadıgını cok uzgun oldugunu soyler.

Kendisini Sevgilisinin yatagına gecırmelerını onun kokusunu duymak ıstedıgını soyler.

Halbuki o dışarıyı ızlemek ıstemektedir.

Hastane personelı kızı erkegın eskı yatagına alacaklardır.Kız dısarıyı ızleyecegı

ıcın cok sevınclıdır.Erkek arkadasının olumunu coktan unutmustur bile.

Kızı cam kenarına alırlar ve dışarı cıkarlar.Kız oda da yalnız kalmıştır.Çok

heyecanlı bi şekilde dısarıyı gormek ıcın kafasını cama dogru uzatır ve gördükleri

karsısında şoka girerek ölür.

Kız camdan baktıgında dısarıda hiç birşey olmadıgını yalnızca KAPKARA BİR DUVAR

oldugunu görür.

Erkek arkadası sırf onun canı sıkılmasın dıye kapkara duvara bakarak gunlerce ona

hıkayeler anlatır.Sankı dısarıda yasanıyormuscasına bişiler uydurur ve elınden

geldıgı kadar kız arkadasını eglendırmeye calısır.Ancak kız arkadası bunun

mukafatı olarak erkek arkadasının olumune göz yumar.İŞTE AŞK BUDUR

mesut_mert

Kimileri Vardır

Aşkın En Yücesine Lâyıktır,

Kimileri Vardır

Aşkın En yücesini Versen de Aşağılıktır...

Bu hayat,

Yarım kalmış öykülere

Kurban gitmeyecek kadar

Güzel...!

[Bileda 5]

Kimileri Vardır

Aşkın En Yücesine Lâyıktır,

Kimileri Vardır

Aşkın En yücesini Versen de Aşağılıktır.

Paylaşımlar için teşekkürler...