Guest sarcak

Sarcakın Günlüğü...

Önerilen İletiler

Guest sarcak

Omurilik felçli bir insanı genelde diğer insanlar ilk bakışta uzaktan tam anlamda anlayamazlar.Onlara göre tekerlekli sandalyesinde oturan yürüme sorunu olan bir kişidir.Onlara göre kaybedilen sadece iki bacaktır.

Onun içinde hangi fırtınaların koptuğunu bilemezler. Kalbinin derinliklerinde nasıl bir hayat mücadelesi nasıl bir ölüm kalım savaşı gizlidir bilemezler.

Şimdi bazıları ölüm kalım savaşı tabirimi abartılı bulacaklardır.Diyorum ya ateş düştüğü yeri yakar.

Çocukken sakat kaldığım için bazı şeyleri zamanla fark ettim.İlk önceleri her hayalimin gerçek olacağını düşünerek mutlu mesut bir hayatım vardı.Canlı sevgi dolu bir kalbim vardı.

Sonra durum değişti her geçen gün bir sakat olarak neleri kaybettiğimi fark etmeye başladım.

Mesela hiçbir zaman evlenemeyecek baba olmayacaktım.Hatta hiçbir hoşlandığım kız benden hoşlanmayacaktı.Ancak başkalarının bana biçtiği işleri yapabilecektim.Kendi istediğim işleri değil.İstediğim şehirde yaşayamayacak İstediğim evde oturamayacaktım.Hatta istediğim miktarda sevdiğim yemekleri yiyemeyecektim.Ağzımla kuş tutsam dahi hiçbir zaman toplum bana saygı göstermeyecekti sadece acıyacaktı.

Hayata karşı öfke ve nefretle doluydum.Bana acı veren her şeye ölümcül bir kin taşıyordum.,Damarlarımda dolaşan kan adeta bir yanardağın içinden akan lavlar gibi yakıcı ve yıkıcıydı. 

Beni hayata bağlayan hiçbir sebep kalmamıştı.Bilakis ölsem bütün sorunlarımdan kurtulmuş olacaktım.Her gün intiharı düşünüyordum.ölmekten hiçbir korkum kalmamıştı.

O kötü günlerde bana fren yaptıran annem oldu.Annem doğduğum günden beri ,sınırsız bir emek harcamıştı bana.

Hemde hiçbir karşılık beklemeden sevgiyle şefkatle bakıyordu bana .Aramızda öyle bir telepati vardır ki niyetimi anlamıştı.’’Yavrum dedi yalvarırım yapma, beni yalnız bırakma bu dünyada, tek sırdaşım can yoldaşım sensin.Kendine kıyarsan hayatım boyunca suçluluk hissederim.’’ dedi.

Yaşamımın ona bir yük ,bir külfet, bir çile olduğunu biliyordum.Ben olmasam sırtındaki yükün azalacagını biliyordum.Ama ne gariptir ki eğer intihar edersemde buna ençok annem üzülecekti.Bana verdiği bunca emeğe, bunca sevgiye, bunca şefkate ihanet etmiş olacaktım..

Halen hergün bu çelişkiyle yaşıyorum.Yarının nelere gebe olduğunu kestiremiyorun.

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Hesap oluşturun veya yorum yazmak için oturum açın

Yorum yapmak için üye olmanız gerekiyor

Hesap oluştur

Hesap oluşturmak ve bize katılmak çok kolay.

Hesap Oluştur

Giriş yap

Zaten bir hesabınız var mı? Buradan giriş yapın.

Giriş Yap