Hayat Dersi: Benim Babam Büyük Adam

[k@lpsizim_85 100]

Hayat Dersi: Benim Babam Büyük Adam

Tatil sonrası Ankara'ya dönüyorum. Babam beni terminale kadar geçirmek istiyor. Kısa bir tatil olduğundan yanımda sadece büyükçe bir bavul ve dizüstü bilgisayarım var. Ben dizüstü bilgisayarımı omzuma geçirirken babam da bavulu taşımaya yelteniyor. Müsaade etmiyorum, kızıyor ve "Daha o kadar da ölmedik oğlum!" diyor bana. İlk kaldırış denemesinde sendeliyor, fakat eliyle de yardım istemediğini belirtiyor. Kaldırmayı başarınca da merdivenlerden inmeye başlıyoruz; ben önde, o arkada. Korkuyorum ve asıl amacım hafif sendelerse arkadan sarılıp düşmesini engellemek olduğu halde, "Öne geç baba, ben seni yavaşlatıyorum." diyerek yol veriyorum küçük dev adama. Yanımdan geçerken yine sendeliyor. Üzülüyorum üniversite yıllarında bütün Eskişehir'i titreten bir adamın şimdi bir bavul tarafından titretilmesine. Üzülüyorum zamanın insandan alıp götürdüklerine. En önemlisi de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarken, bir gün biraz önce babam hakkında düşündüklerimin aynısını benim çocuğumun da benim hakkımda düşünmesinden korkuyorum.

Alıntı.