Benim Aklım Bana Yeter...

[zeynepkrtas 26]

Benim Aklım Bana Yeter

Hz. Mevlana, “Akıllılar; olayların başında feryat eder, bilgisizlerse işin sonunda başlarını yere vururlar.” diyor.

Oysa feryat ile başını yerden yere vurma arasında ki, zaman görülmesi gereken.

Hissedilmesi gereken.

Tedbirde kusur edilmemesi gereken bir zaman aralığıdır.

Biz kime uyarız?

Kimi dinleriz?

Kime itimat ederiz?

Hiç düşünmeden, ne diyebilirsiniz...

Akıllılara!...

Aman ha...

Sakın ha...

Kim böyle diyorsa inanmayın.

Çünkü külliyen yalandır.

Akıllının feryat ettiği yerde...

Avazı çıktığı kadar bağırdığı yerde...

İnsanları uyarmak için çırpındığı yerde...

Kulağını tıkayan.

Duymazlıktan gelen.

Uzaklaştırın şunu gözümün önünden diyen...

İnsanların köşe başlarında oturduğu bir dünyadayız.

Kim mi onlar?

Laf cambazları...

Cüzdanını söz yerine ortaya atan, görgüsüzler.

Ve onların peşinden ne hikmetse giden insanlar!...

Felakete ve hüsrana uğradıktan sonra...

Başınızı taştan taşa vurmanın alemi var mı?

Var demek ki...

İnsanların gövdeleri üzerinde taşıdıkları o başlar, bayağı sağlam...

Bu kadar yerden vere, duvardan duvara vurulduğu halde bir şey olmuyor.!...

Diyeceksiniz ki, başlarını yerden yere, taştan taşa vuranlar muhakkak akıllanmışlar, akılları başlarına gelmiştir.

Keşke...

Akılsız başın cezasını ayaklar çeker demiş atalar.

Şöyle bir etrafınıza bakın...

Akıllı insanları dinleyen birileri var mı?

Herkesin aklı herkese diyen çok.

Kendinden başkasını dinlemeyenler oldukça fazla.

Doğru diyenler bile, ben bunu niye düşünemedim diye kızıyor.

İkaz edene, var git işine diyebiliyor.

Mezardan babam çıksa gelse onu da dinlemem diyen akıldaneler var bu toplumda.

Benim aklım bana yeter diyen kimseyi dinlemez.

Alemin akıllısı o mu, diyende dinlemez.

Biz onun sülalesini biliriz o sülalenin semtine akıllı olan uğramaz, oradan da akıllı çıkmaz diyen, dudak büker geçer.

Başımıza ne gelirse gelsin anlamayız.

Anlamakta istemeyiz.

Pişman olanlara...

Bir daha yanlış yaparsam şöyle olayım, böyle olayım diye gözyaşı dökenlere.

Söz vallahi ve de billahi akıllı insanların öğütlerine kulak vereceğim diyenlere

Hepimiz çok rastladık.

Hatta aynı duyguları dolu dolu bizlerde yaşadık.

Ne değişti?

Hiçbir şey...

Yaptığımız her yanlıştan sonra, yeni yanlışlara yelken açan biz değil miyiz?.

Yanlışlardan ders almak.

Ders çıkarmak.

İşimize gelmez.

Danışan dağlar aşmış, danışmayan düz yolda şaşmış lafı dilimizden düşmez.

Amma velakin, düz yolda şaşırmak adetimizdir.

Kadere, feleğe, şansa, talihe söylediğimiz kötü lafları bir düşünün...

Bilgisizler başını yerden yere vurdukça daha da çok hırslanıyorlar.

Akıllı olanları ters-kepçe getirmek için kullanmadıkları hile, hurda ve tuzak yok.

Akıllı ne yapıyor?

Hala uyarmaya devam yolunda...

Bereket akıllı geçinenler, kazdıkları kuyulara kendileri düşüveriyorlar.

Kazdıkları kuyuları iyi bildiklerinden, hemen yeni bir kuyu daha kazmaya yöneliyorlar.

Kör kuyularda hayat var demek ki!...

Akıllı konuşacak...

Duyması gereken duymayacak...

Merak etmeyin yer sağlam.

Varsın, kafasını yerden yere vuranlar düşünsün.

Benim aklım bana yeter diyenleri çok gördük.

Benim aklım bana yetmezmiş diye ağlayanları da...

Erol SUNAT....

[Bybasri 14]

Teşekkürler Zeynep kardeşim;

Cüzdanını söz yerine ortaya atan, görgüsüzler.

Ve onların peşinden ne hikmetse giden insanlar!...

Felakete ve hüsrana uğradıktan sonra...

Başınızı taştan taşa vurmanın alemi var mı?

.....................................................................

Vijdanını cüzdana satanlar oldukca ki, bunların sayısı oldukca fazla...

bu manzaraları daha çok izliyeceğiz demektir...