Pişmanım Anam, Bırakmıyorlar !

[Dogru_Yol 111]

Pişmanım Anam, Bırakmıyorlar !

Pişmanım anam doğduğum güne

Mutlu olmak hakkım olsa bile

Bir zalim düşürdü beni bu hale

Pişmanım anam bırakmıyorlar.

İster miydim soğukta dağda yatmayı

Anaların yüreğinde ateş yakmayı

Veren kahrolsun elime bu silahı

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Dost bildiklerim pusuda yatıyor

Kaçmaya kalksam namlu dikiyor

Her gece bir zalim nöbet tutuyor

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Bir zalim alnından vururum diyor

Dönenin sonu ölümdür diyor

Ne kadar pişman olursan ol diyor

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Her gün biraz daha azalıyorlar

Çoğu pişman söyleniyorlar

Ölüm soğuktur diyorlar

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Bir gün duyulur ölüm haberim

Etrafa saçılır kanlı bedenim

İbret olsun benim kaderim

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Sana son sözüm ağlama anam

Bırak derdime kendim yanayım

Sevdiğim o yare selam söyleyin

Pişmanım anam bırakmıyorlar

Not : Bu şiir 27 Mayıs 2000 tarihinde yapılan sınır dışı operasyonunda ölü olarak ele geçirilen Bebeka kod adlı kadın teröristin cebinden çıkmıştır.