Duyarlı mıyız ?

[Guest DOĞRU YOL]

Geçenlerde çok ilginç bir durum ile karşı karşıya geldim. Hem ilginç, hemde üzüntü verici idi. Dolmuşların taksilerin hızlı geçtiği yola doğru bakıyordum tepeden. Bilirsiniz Halepli bahçeden balıklı göle gelen yolu, trafiğin ne kadarda hızlı ve seri olduğunu tahmin edebiliyorsunuzdur. Uzaktan birde baktım akülü tekerlekli sandalyeli bir kız ana yolda balıklı göle doğru geliyor akülü tekerlerli sandalyesiyle, belikli kaldırımlarımız engellilere göre yapılmamış. Canı pahasına o kocaman ve hızlı arabaların arasında en sağdan yavaş yavaş geliyordu arkasındaki arabaların çok sesli kornalarına aldırış etmeden.

Dedim ya çok üzüntü verici idi üzüntüm o arabaların içindeki saygısız ve 2 dakika beklemeye tahammülü olmayan araç sürücülerinin o kıza arkadan korna çalarak çekil ya da hızlan gibi davranışlarını görmemdendi. Be adam kız ne kadar hızlı gitmek istese de gidemez çünkü akülü tekerlekli sandalyenin kendine göre bir hız sınırı var o senin gibi arabaya binmemiş ki düşüncesiz adam.

Neyse kızımızın o trafikteki can pazarını ve sabrını görünce çok taktir ettim, ve o şoförlere iki satır yazmadan gecemiyeceğimi anladım. Bilhassa ben şehir içi dolmuşlardan şikâyetçiyim sevgili okuyucularım. Dolmuş şoförleri bir duraktan bir durağa dakika ile gidiyorlar hele birde bir yerde takılı kalmışlarsa ve önündeki durağa yetişmek için önünde engelli şöförmü var, yaşlı bir şöförmü var, küçük araba motorsiklet mi var hiç dinlemeden kornaya basıt basıt öndeki adamın kaza yapması için her şeye sebeb oluyorlar. Hatta bazen yolcu bile almıyorlar durağa geç kalacak diye bırakın engelli insanı, sağlam insanı bile almıyorlar.

Dolmuş söförleri engelli insanlara daha saygılı daha duyarlı olmalıdırlar. Neticede engelli kişi sağlam kişi gibi hareket edemez ve dolmuşa inip binerken zamana ihtiyacı vardır. Çabuk bin, çabuk in gibi rendice edici, küçük düşürücü, onur kırıcı sözler söylememeliyiz.

Neyse konuyu dağıtmadan gelelim o akülü tekerlerli sandalyesi ile ana yolda işine gitmeye çalışan kızımıza çünkü daha sonra anladım ki büfesi varmış orda.

Büfenin tam arkasında engelliler için kaldırım yapılmış. Kızımız oraya geldiğinde ne görsün? Bir araba ve hemen arkasında da bir motorsiklet yani kaldırım işgal edilmiş. Kızımız rampanın önünde durdu bir sağa baktı, bir sola baktı belki sahibi beni görürde gelir diye ama nafile o güneşte fazla bekleyemeyeceğinden dolayı yolu epey uzattı ve başka taraftan iş yerine gitti. Dedim'ya bende tepeden bu olayları seyrediyorum üzüntü içinde. Sonra bir baktım iki koltuk değneği ile yürüyen engelli biri motora doğru geliyor arabanın arkasındaki motor bir engelli motoru imiş, uzaktan fark edemedim aslında arabanın arkasında olduğu için fark edilmiyordu. Yani anlayacağınız rampayı işgal eden aslında bir engelli idi. şaşırdınız değimli evet bende şaşırdım hemde çok kızdım yolun bu tarafında uzakta olmasaydın gidip o kişiye iki söz söylemeyi çok isterdim. Belkide bu yazımı okurda evet bendim o der ve bir daha böyle bir şey yapmaz. Gidip o kızımızdan da özür diler.

Kısacası toplumsal bilinçlenmemiz gerek karşıdaki insana saygımızı sevgimizi asla esirgememeliyiz. Eğer karşımızdaki insan engelli, yaşlı, çocuk vs ise daha bir dikkatli olmalıyız ve öncülüğü onlara vermeliyiz.

Unutmamalıyız ki o kişi bizim annemiz, babamız, çocuğumuz, kardeşimiz, eşimiz, dostumuz, akrabamız ya da o kişi siz olabilirsiniz böyle bir şeyle karşı karşıya gelmek istermisiniz? tabiî ki de istemezsiniz.

M.Veysi Fırat