Ne Yapardınız?

[CEMRE 18]

Ne yapardiniz?....karari siz verin. Komik bir cümle beklemeyin, çünkü yok.

Yine de okuyun. Sorum su: Ayni karari siz verir miydiniz?

Okuma ve öğrenme zorlugu ceken cocuklara özel egitim veren bir okul icin

bagis toplama yemeginde, cocuklardan birisinin babasi katilimcilar

tarafindan asla unutulmayacak bir konusma yapti. Okula ve kendini adamis

ogretmenleri kutladiktan sonra soyle bir soru sordu: "Disardaki etkenler

tarafindan etkilenmedikce doga herseyi mukemmel bir sekil ve sirada yapiyor.

Ama yine de oglum Ali, diger cocuklarin ogrendikleri gibi ogrenemiyor.

Diger cocuklarin anlayabildikleri gibi anlayamiyor. Oglumda dogal olmasi

gerekenler seyler nerede?"

Bu soru karsisinda dinleyiciler sessiz kaldilar.

Baba devam etti. "Ben inaniyorum ki, dunyaya fiziksel ve zeka engelli Ali

gibi bir cocuk geldiginde, gercek insan doğasi kendini gösterme firsatini

buluyor ve bu da insanlarin o çocuğa davranis sekillerinde kendini

gosteriyor."

Ve sonra asagidaki hikayeyi anlatmaya basladi:

Ali ve babasi bir gun parkta Ali'in tanidigi birkac cocugun Beyzbol

oynadiklarini gorduler. Ali sordu, "Acaba oynamama izin verirler mi?"

Ali'nin babasi cogu cocugun Ali gibi bir cocugun takimlarinda oynamasini

istemeyeceklerini ama ayni zamanda eger ogluna izin verirlerse oglunun o cok

ihtiyacini duydugu, engellerine ragmen baskalari tarafindan kabul edilmenin

ozguveni ve sahiplenme duygusunu verecegini de biliyordu.

Ali'nin babasi cocuklardan birinin yanina yaklasti ve (fazla birsey

beklemeyerek) Ali'nin oynayip oynayamayacagini sordu. Cocuk soyle

danisabilecegi birilerine bakti ve sonra "Su anda 6 sayi gerideyiz ve oyun

sekizinci turunda. Herhalde takima girebilir ben de onu dokuzuncu turda

vurucu olarak sokmaya calisirim" dedi.

Ali buyuk bir gayretle takimin yanina gitti ve yuzunde kocaman bir

gulumseme ile takim t-shirtini giydi. Babasi gozunde yas, kalbi sicak

duygularla dolu onu izledi. Cocuklar oglunun kabul edilmesinden dolayi

babanin mutlulugunu gorduler. Sekizinci turun sonunda Ali'nin takimi birkac

puan kazandi ama hala 3 sayi gerideydi. Dokuzuncu turun basinda Ali

eldiveni eline gecirdi ve sag acik sahaya cikti. Ona dogru hic top isabet

etmemesine ragmen oyunda olmaktan son derece mutluydu ve babasi ona

tribunlerden el salladigini gordugunde yuzunde kocaman bir gulumseme vardi.

Dokuzuncu turun sonunda Ali'nin takimi yine puan kazandi. Simdi butun

kaleler doluydu, oyunu kazanma sansi ortaya cikmisti ve topa vurma sirasi

Ali'ye gelmisti.

Bu noktada Ali'nin vurucu olmasina izin vererek oyunu kaybetme riskini mi

almaliydilar? Sasirtici bir hamleyle Ali'ye sopayi verdiler. Herkes topa

isabet ettirme sansinin sifir oldugunu biliyorlardi cunku birakin topa

vurmayi Ali sopayi bile elinde tutmasini bilmiyordu.

Ama Ali sahaya ciktiginda top atici, diger takimin kazanma sanslarini bir

kenara birakarak Ali'ye bu firsati tanidiklarini gorunce birkac adim one

giderek yumusak bir sekilde topu Ali'ye dogru firlatti. Ilk topa Ali

zorlukla sopayi savurdu ama iskaladi. Atici tekrar birkac adim one dogru

geldi ve topu yine yumusak bir sekilde Ali'ye dogru atti. Ali sopayi

savurdu ve hafifce topa dokunarak yere aticiya dogru vurdu.

Oyun simdi bitecekti. Atici topu yerden aldi ve ilk kaledeki adamina

kolaylikla atabilecek ve Ali'yi sobeleyerek oyunu bitirebilecekti.

Ama atici topu aldi ve ilk kaledeki adaminin basinin uzerinden diger takim

arkadaslarinin erisemeyecegi yere firlatti.

Tribunlerdeki herkes ve iki takimda bagirmaya basladilar, "Ali, ilk kaleye

kos, ilk kaleye kos!" Ali hayatinda hic bu kadar uzaga kosmamisti ama ilk

kaleye gidebildi. Saskinliktan buyumus gozleriyle yere coktu.

Herkes bagirmaya devam etti, "Ikinci kaleye kos, ikinci kaleye kos" Nefes

nefese Ali zorlukla ikinci kaleye kosabildi. Ali ikinci kaleye geldigi

sirada acik sahada diger takimdan biri topu almisti ... takimin en kucugu

olan bu cocuk kahraman olma sansini elinde tutuyordu. Topu ikinci kaledeki

adamina atabilirdi ama top aticisinin niyetini anladigindan o da kasitli

olarak topu ucuncu kaledeki arkadasinin basinin uzerinden atti.

Herkes bagiriyordu, "Ali, Ali, Ali, butun yolu kos Ali"

Karsi takimdan birinin yardim ederek onu ucuncu kaleye dogru dondurmesiyle

Ali ucuncu kaleye kosabildi, "Ucuncuye kos! Ali, ucuncuye kos!"

Ali ucuncuye gelirken diger takimdaki cocuklar ve seyirciler ayaga

kalkmislardi ve bagiriyorlardi, "Ali, hepsini kos! Hepsini kos!" Ali

hepsini kostu ve oyunu takimi icin kazanan bir kahraman olarak herkes

tarafindan alkislandi.

"O gun", dedi babasi, gozlerinden yaslar asagiya dogru suzulerek,

"iki takimdaki cocuklar da dunyaya bir parca sevgi ve insanlik getirmeyi

basardilar".

Ali bir sonraki yaza yetisemedi. O kış öldü. Bir kahraman oldugunu ve

babasini mutlu ettigini, ve eve geldiginde annesinin de gozyaslari icinde

onu kucakladigini asla unutmadi...

[Bybasri 14]

Bu güzel paylaşımın için teşakkürler kardeşim...

Yanılıyor olabilirim ama bu yazı daha önceden paylaşılmıştı....

Belkide ben yanlış hatırlıyorumdur.....

[zeynepkrtas 26]

Bence de paylaşılmıştı ama be yine de teşekkür ederim paylaştığın için...

Öyle bir hikaye ki duygulanmamak hatta ağlamamak bazen imkansızlaşıyor...

[CEMRE 18]

bilmiyorum daha önce paylaşıldığını...gözden kaçırdıysam afedersiniz...ama tekrar tekra okunabilir..hüzünlü ve anlamlı

[Guest ELWAN]

cemre emeğine sağlık paylaşım için tşkler.

paylaşıldımı bilmiyorum ben yokken olabilir.

bu kadar duygu yüklü konuyu tekrardan olsa açtığın için tşkler.

[Berrin 21]

Konu açmadan önce kontrol ederek açarsanız aynı konudan iki tane olmuş olmaz.