CEMRE'nin Sizin İçin Seçtiği Makaleler...

[CEMRE 18]

Yürağimde Cam Kırıkları 

Aklın alamayacağı kadar masum, şiirlere konu olacak kadar duygulu aşklar, kalbimi yerle yeksan eden ayrılıklar yaşadım. 

Mutlu oldum çoğu zaman. Pamuklara sarıp sarmalayıp yüreğimin başköşesine oturttum aşkı. Gözümden sakındım. Çocuksu heyecanlar yaşadım. Bir uçurtmanın kanadına takılıp avare deli divane döndüm durdum. Hayat bana ben hayata daha bir güzel bakar oldum. Yatağına sığmayan nehirler gibi çağladım durdum. Gözüm görmedi, kulağım duymadı dünya ayağımın altından kaydı gitti de haberim olmadı. 

Hasret gelip kapımı çaldığında, sevdiğim yanı başımdayken birlikte nefes almayı, elleri avuçlarımdayken tenine dokunmayı, gözleri gözlerimdeyken gülüşünü, araya mesafeler girdiğinde ise varlığında yokluğunu, yokluğunda varlığını özledim. 

Kıskançlık, sinsi bir düşman misali damarlarımda dolaşmaya başladığında, çiçekten, böcekten, dokunduğu her şeyden, söylediği ya da söyleyeceği her sözden, olur olmaz her şeyden kıskandım. 

Ve iki ezeli düşman… 

Yalan ve ihanet… Beni arkadan vurmaya çalışan çift başlı hançer misali karşımda belirdiğinde, yüreğim yandı. İçim acıdı. Kırıldım… İncindim… Gözyaşlarımı, mutsuzluğuma katık edip kardeşçe mutluluk oyunları oynadım. Bir volkan misali kendi içimde yandım durdum, sonunda benden kalanları yine yüreğime savurdum. 

Aşk… Öyle hassas, öyle narin, öyle kırılgan ve öyle büyüleyici bir şeydi ki buna inandım. Ve aşk camdandı ben onu anladım. 

Ateş cama nasıl can veriyorsa, aşkta insana can veriyordu. Sihrini varlığının benzersiz biçiminde taşıyan cam, maddenin halleri içinde nasıl zarafetle dans ediyor, özverili ve duyarlı insanların ellerinde nasıl bir sanat eserine dönüşüyorsa, Aşk ta insan doğasının her dalında hizmet verip, kendini ispatlamaya var olmaya çalışıyordu. Onu biçimlendirmek, korumak da bize kalıyordu. 

Derler ki! 

Hayatın en hüzünlü anı mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın an dır. 

İşte öylesi anlarda, ister istemez ellerimin arasından kayıp giden, tuzla buz olan aşk her defasında cam kırıkları misali yüreğime saplanıyordu. 

Ayrılıklar, 

Hüzünler, 

Her seferinde kapımı çalan, 

Gözyaşlarım var. 

Yüreğimde cam kırıkları 

Yüreğimde can kırıkları var 

Ne yana dönsem o yana batar

Ne yana dönsem o yanım kanar…. 

alıntı 

[CEMRE 18]

[red]***Gitme Zamanım Geldi ***

Düşünüyorum da bir varmış bir yokmuş hayat..... Kaybedince anlyor insan yaşamın, insanın değerini kıymetini. İyi insan mıydı giden hayatında yoksa kötü mü buna da karar vermek zor. Çok iyiliği dokundu ama bana bir kere şunu dedi diye düşünüce insan kötü duruma düşüveriyor. Peki giden iyi miydi, kötü müydi karar vermiyor insan. İyilikler çoğunlukta belki ama bir kere kalp kırılmış yapmaması gerekirdi ya diyoruz. . Neyse affedeyim zaten insan gitmiş bundan sonrası onun yolculuğu diyoruz... Çok tuaf insanlarız vesselam. Onca iyiliğe bir kazık yemek ne kadar koyuyor bize. Annemin dediği gibi insanın taşırsın taşırsın sırtından bir kere indirdin mi kötü oluverirsin.

Bir nefes alışmış zamanda aldığımız yol. Daha dün çocuktum, annemin eteklerinde savrulup gidiyordu hayatım ortalama bir yaşantımız vardı ne çok zengin ne çok fakir ama benim gözüm herkes gibi yükseklerdeydi. Maddi anlamda elbette değil ama herkesten mutlu olacağımı düşünmek, sevdiğimi mutlu etmek beni fevkalaede mutlu ederdi. Ha şimdi diyeceksiniz mutsuz musun diye yok öyle bir şey demiyeceğim Çok şükür çok mutluyum. Ama bir nefes alışı dediğmiz ömür var ya hep çabalarla uğraşlarla geçiyormuş onu öğrendim. Hep fedakarlık yapmak hep azimli olmak hep mutlu etmek hissiyle yanmak gerekiyormuş hayatta onu öğrendim. Karamsarlığa yer olmaması gerektğini, umutsuzluğa dönüp bakmamak gerektiğini öğrendim. İnsanları bir arada tutmanın zorluğunu öğrendim.

Sonra bir soluksuz geçti be zaman demekmiş ömürden bunu da öğrendim. En güzelide mutlu sonla bitenler herhalde. Görevimi tamamladım. Tamamdır gitme zamanım geldi demektir belkide...

alıntı 

 [/red]

[CEMRE 18]

***Sözler Kağıtlardan Kurtarılabilirdi ***

"Yaşamın bir anlamı varmı?" sorusunu soruyor aklım 

Aşkı anlatmaktan başla istersen! 

Ömrümün kırık çerçevesinden önce yüreğime bakıyorum 

Sonlandıramadığım yollara giriyorum çıkmazında ayrılıklar 

Belki li ve miş´li kuramlarım güldürüyor aklımı 

Diyor ki bana: 

„Gördün mü açıklayamıyorsun!“ 

Yüreğim yüreğim ancak ögrenebildi sevmeyi ve sevilmeyi gülme bana. 

Hem biliyormusun sen zaten aşktan anlamıyorsun. 

Kazanç ve kayıp çizelgemi önüme koyuyor zaman 

Hesabını yapması senden! 

Avucumdaki insan sıcaklığından ve bana uzanan ellerden sayı çıkaramıyorum 

Gidenleri ve gelenleri acaba toplamalı mı yoksa çıkarmalı mı? 

İşim olmadı böyle hesaplarla insanın insanlığı azalmamalı 

Yaşamış olduğumuz hiç bir zaman kayıp sayılmamalı 

Tarihlere suskunum! 

Senin aktığın yerde aktım durulduğunda duruldum 

Ve ey zaman ben senin bin yılı bir ana sakladığını duydum. 

Fotoğraf albümünü önüme koyuyor anılar 

Kendimi tanımadığım zamanları hatırlamamı istiyor benden 

Resimlere bakıyorum 

Parmak basıyorum önlüklü bir çocuğun resmine 

„Bu sen değilsin!“ diyor bana gözlerim 

Şaşırma! 

Uzun bir yoldan da uzundu varmak senden sana 

Ne çok şekil değiştirdim ben 

Etimden tırnağıma 

Ne çok yer değiştirdim ben 

Çölünden ormanına 

Sesimin ahengini 

Yüzümün biçimini 

Değiştirmedim bir tek pusulama yön veren yüreğimin sesini. 

Yaşamın kıyısında duruyor içinden çıkardığım 

Bir vahiy dinler gibi susuyor fırtınalardan kurtardıklarım 

Kimbilir belki de artık güneş hep açabilir 

Artık herşey yaşanabilir ve sözler kağıtlardan kurtarılabilirdi......

[CEMRE 18]

[red]VAZGEÇİYORUM

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum...bir kez görsembitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti sendensevginden vazgeçmek... 

Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye galiba böyle de başarabilirim...

‘Ama eğer hissedersen hayatından çekildiğimi bana sana geri dönmemem için şans dile ‘ 

Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte! 

Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere seni beynimdeiçimde bitirerek yazıyorumyada bitirmek isteyerek...

Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden sevginden vazgeçmek istiyorum. 

Yine senden habersiz... 

Sanki seni öldürmemle sevmem arasında hiç bir fark yoktu.

Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek yeni çıkan filmleri birlikte izlemeksaatlerce sana sarılı kalmaksadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak

bir sabah gözlerimi açtığımda yanımda seni bulmak isterken sen sevgimle utanmamı sağladığın için galiba gerçekten 

‘BİRTANEYDİN’! 

Ben artık gidiyorum... 

Eğer hayatından çekildiğimi hissedersen bana sana geri dönmemem ve seni yeniden deliler gibi sevmemem için şans dile... 

ELVEDA....

alıntı 

[CEMRE 18]

***Hoşcakal hüznüm/ hoşcakal yüreğimi adadığım ömrüm…. ***

Ben’li çilelerin ben’li pişmanlıkların bitti artık. Dilediğince özgürsün artık. Mavi gökyüzünün altında istediğin düş ülkelerine kanatlanabilir yüreğin…Dilediğin mevsimlerde delice ıslanabilir gözlerin…Bana çıkan tüm yolları adres defterlerinden sil artık.. Adımın üzerini kalın harflerle işaretleyip kaldır beni hatıralarının en tozlu raflarına… 

Bana dair tek bir satır kalmasın tek bir cümle olmasın dudaklarında.. 

Madem sana acı çektiriyorum madem ben sende pişmanlığı anımsatıyorum bırak bitsin bu çile..Ben sana acı çektirmek gelmemiştim.. Ağır yaralı yüreğine umut diye girmiştim oysa.. Şimdi sende “ kanayan pişmanlık “ olmuşken unut beni…Hiç yaşanmamış say yaşananları.. Ben’li hatıraların üzerine karanlığı ört ve kapat tüm perdelerini…..Bana kattıklarını bana bıraktıklarını topla yüreğimden… 

Sözlerini yeminlerini sök dudaklarımdan… 

Ama bir şeye dokunma ne olur…Seni “ sen “ diye seven yüreğime dokunma…Dokunma acıtır yalnızlığım yüreğini..Dokunma kanatır diz boyu karanlığım o ince dudaklarını….Hayatımda yenilmeye alışmışken senin yenilgine de alışırım ben…Ben nice yürekte canlı canlı gömüldüm senin zaferlerine de alışırım sevgili…. 

Bırak dokunma kanayan yaralarıma.. 

Cennet kokulu tenini sıçramasın kirli yüzümden akan yalnızlıklarım…Daha fazla acıtmasın pişmanlıklarda avutulmuş hatıralarım….Topla cümlelerini dudaklarımdan… 

Her şey bitti artık…Ve her şey bitmişken sana git demeyeceğim…. 

Gitsen de tek bir kelime bile etmeyeceğim.. 

Susmalıyım. Susuyorum…En derininden en acısından suskunluğumda saklı cevaplarım sevgili… Belki de tüm cevaplarım soruların da saklı…. 

….Bana kalan acıları bana bırakılan yenilgileri– sevgin için bedenimi yüreğimi semer bileceğim – sırtıma yüklenip gidiyorum…Kapıyı aralamana gerek yok sevgili.. 

Sana geldiğim yollardan gitmeyi de bilirim ben….Gerek yok “ en iyisine sen layıksın “ sözleriyle avutulmuş devrik cümlelere…Ben iyi bilirim tozlu yolları….Gidiyorum tüm zaferlerin başkumandanı olarak ayrılığın ganimeti olarak tüm hatıraları yakabilirsin.. 

Ben’li tüm yaşananları da unutabilirsin…Artık söze gerek yok…Gitmeliydim ama bu kadar erken değildi..Gidiyorum bir bedende “ yüreksiz “ yaşamayı öğrenmeye gidiyorum..Gidiyorum öznesi çalınmış cümlelerde 

sana “ susmaya “ gidiyorum…. 

Biliyorum sen bensiz de yaşabilecek kadar güçlüsün..Hayata kaldığın yerden devam edeceksin 

…Noktasız virgülsüz…Oysa ben..Oysa ben yaşadıkça hep bir eksik vereceğim sabah ictimalarında..Hep bir sen eksik olacak nefes almalarım..Artık öznesiz paragrafların içinde yarım cümlelik olarak adam sayılacağım…Artık ben “ sensiz “ varolacağım…. 

Topla cümlelerini dudaklarımdan..Bana vaat edilmemiş yarınlarımı da yanına al…Bir de benimle yaşadığın mutlulukları. Bir de sana yazdıklarımı.Kötü bir gününde gözyaşlarını kurulamak için kuru bir peçete niyetine kullanırsın senli satırlarımı… 

Unutmadan bir teşekkür borçluyum sana; kısa bir süreliğine de olsa yarımlığımı yalnızlığımı unutturduğun için 

…Ve de yaşattığın tüm mutlulukların için….Teşekkürler sevgilim….Giderken sakın ardına bakma…Gözlerin pişmanlıklarında günahlarında kalmasın… 

Sana paylaştırılmış her acına ben yüreği kefil gösterdim..Sen yüzünü aydınlığa çevir sadece..İnan bana bensiz hayatta seni hep mutluluklar bekliyor olacak...Çünkü sensiz bir yerde yaşarken bile her nefesimde bin dua saklı olacak sana… 

Artık mutluluğa kanatlanma zamanın geldi sevgili… Bensiz olsan da; 

Her güneş gözlerine doğmaya 

Her rüzgar saçlarında dolaşmaya gelecek… 

Hadi git…. 

Varlığımda acı çekmektense 

Yokluğumda mutlu ol…. 

Çünkü; mutluluklar en çok sana yakışıyor sevgili… 

“Topla cümlelerini dudaklarımdan… 

Her şey bitti artık… Maviler kadar özgürsün artık… 

Dilediğince uçabilirsin…. 

Yolların hep Cennete çıksın sevgili….” 

Bensiz hayatında mutluluklar dilerim… 

Hoşcakal hüznüm/ hoşcakal yüreğimi adadığım ömrüm….

[CEMRE 18]

  ****aşk****

En geç iyileşen yara gönül yarasıymış, derler. Hangi aşk, gönlü yaralamadan terk eder ki gönlü? Hangi yürek, bile bile bırakır ıssız bir dağ eteğine sevdasını? Yaraları ne sarar kim bilebilir ki.. Belki bir özür, belki unutmak, belki de başka bir yürek… O aşkın izini arayarak sevdiğinde unutamaz ki gönül, onu gökkuşağının ayrı bir rengi olarak tanımak ve sevmek, budur aşk yarasının ilacı. Gömülür geçmişin izlerine ve unutulmuş gibi gömülür oraya, mutluluklar hatırlatmaz acıları. Ne zaman ki her aşkta olduğu gibi bunda da başlarsa acılar, tırmalanmaya başlanırsa yürek, işte o zaman deprem olur yürekte ve eski acılar depreşir.Ne etmeli ki…

Aşk mezarlığı olan yürekler gibi unutmaya mı sığınmalı, aklı ziyan edip zincirlere mi vurmalı,yakasına yapışıp neden diye haykırmalı mı, bir çocuk uysallığı ile yenilgiyi, terk edilmişliği kabul mu etmeli ya da aşk arsızı olup önce terk eden olma yarışına mı girmeli…

Belki de aşkı hiç sokmamalı limanımıza. Öylece tüketmeli ömrü,; aşkın verdiği o bilinmez gücün altında ezilmemeli, şarkılarla yaşamamalı, dalıp dalıp gitmemeli, tanımadığı insanlarda ondan bir iz bulmamalı… Belki de böyle bir yaşam en güzeli, çünkü her aşkın gölgesinde ağlar umut. Ne güzel sevgiler varken yaşamda -vatan sevgisi, anne sevgisi, baba sevgisi, kardeş sevgisi- neden ille de canda can gibi bir seveni arar yürek ya da neden sevgiyle bakan gözlere yenilir? 

Aşk, içinde bin yalnızlık besleyen aşk! Yalnızlıkları bağrına alıp çoğaltan aşk, söyle nedendir insanın aşklar içinde dans edişi? Neden insan aşkta yalnızlığını tüketirken aşkı sevgi ya da nefretle değiştirip gene yalnızlığına sığınır? Bir yürek ki sever de diyemez sevgisini…İşte o zaman sen, aşkın kılıcını sımsıkı tutan adam; vur zincirine asi yüreğin ve sarıl sevdanın sahibine! Belki o zaman açılır gönül kapıları ve özgür kalır aşk…Bil ki hiçbir sevda, sahibine direnemez ve seven yüreğin nazına gücü yeter mi hiçbir kılıç darbesinin? Sadece bir iç çekiş bile yeter bazen aşk için.

Ne yapmalı da aşkı ürkütmemeli ve ömrünü uzatmalı? Sanırım adını anmamalı, adını koymamalı ve sadece yaşamalı o delice duyguları.

Aşkın rüzgarına kapılan bir yürek der ki:

“Sen uzaklardan yüreğime parmak izini bırakan sen,

Bilmiyorsun dalgalara sinen gözyaşlarımda bıraktım ben hüznümü. 

Nasıl indim sahiline bilmiyorum 

Ve nasıl geldi yürek sesin kulağıma kadar, 

Bilmiyorum. 

Bildiğim Bermuda Şeytan Üçgeninin bir köşesi olmadığın. 

Sen görmeden sildin gözümün yaşını 

Ve ben buralardan dinledim kıyına vuran dalga sesini…

Boş ver, 

Ad koyma duygulara 

Ve bırakma n’olur 

Ellerim gibi ellerini.”

[CEMRE 18]

 ***Dönülmez tövbelere gömdüm kendimi. ***

Sen gittin içimde sende kalan kırıntılar 

Bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk yanlızlığı 

Gözlerim suskun yüreğimde ayazlar martılar firarda bu bir veda. 

Sen gittin karanlığa gömüldüm yalnızlığa sürüldüm yüreğimde çatlaklar yüzümde cam kırıklıkları. 

Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum 

ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri 

Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni gözyaşlarıma teslim ettim. 

Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı 

Hayallerim tepe taklak nedenler yanı başımda sözlerim ağır yüreğimde acı 

Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda 

Yarını olmayan tozlu yollara saptım. 

Bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime 

Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım 

Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim 

Yüreğimde devrimler yarattım hayallerimin sınırlarını aştım. 

Zamansız uyandım senli düşlerden 

Rüyalarım karmakarışık 

Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar

Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim. 

Etrafımdaki manzaralar uykusuz çocuk gülüşlerimde saklı her şey 

İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma 

Şimdi kelimelerim kör; cümlelerim topal kaldı. 

Sen gittin sen geçen tüm yollar işgalde 

Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını. 

Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı 

Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan 

Meşgul bir ton kırık bir hece bıraktım ardımda 

Dönülmez tövbelere gömdüm kendimi. 

Anonim Türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı 

Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde.

Yalnız kalmaktan korkmuyorumda

Ya canım ellerini tutmak isterse

alıntı

[Sumeye 55]

Eline sağlık tşk cemre

[burhan 0]

GÜZEL PAYLAŞIM TEŞEKÜRLER.

[Kaptan14 11]

Sevgiyi yoğun işleyen dizeler satırlar için..Teşekkürler..Cemre..Emeğine sağlık..

[zeynepkrtas 26]

bu güzel paylaşımlar için teşekürler cemre...

[Bybasri 14]

Teşekkürler kardeşim emeklerin karşılıksız kalamsın İnş..

Hoşcakal hüznüm, hoşcakal yüreğimi adadığım ömrüm….!

[CEMRE 18]

çok teşekkürler ilginize

[CEMRE 18]

Bak işte gözlerim;

Hani sana pencere pervazlarında çırpınan o zavallı kırlangıcı anımsatan.Yalnız ve yaralı kahverengi düşlerin senin.Kırdığım potların düzeneğine işlenmiş bir nakış zerafetinde aşk?Aşkın gölgende yeniden yeniden ateşe atılışıyanışı dünyanın.

Taşralı bir bozgunum ben nihayetşaşkınlığımı mazur görme ama. Bilmediğin bir ülkenin ayak basılmaktan yorgun arka sokaklarından bıçkın kaldırımlarından sesleniyorum boşluğa.İçimden taşan sana çaresizce sarılan yüreğim midir gerçekteninanmıyorum buna.

Taşralı bir yanlışlıktır yüreğim kendini bir ağıdın koynuna gizleyen.Sessizce geceleri demleyen bir köşedesıradan ve mülayim.Göremediğin tersinde yaşanır burda düşler hayatın.İşte ben bu hayatı sen gibi görmeyen kalplerin yamacında çocuk oldum ve büyümemeye yemin içtiğim günün ertesinde kovuldum sırça köşkünden aşkın.

Küçük bir kızın türküsünü çığırışım bundandır belki de.Hayata gözlerimi ilk açışımda daha yabancılayışım ışığı bir ağustos akşamında.Temmuzun hemen sonrasında ve eylülün yamacında sıkılgan bir merhabaya.

Sen hangi diyarın gülcesiydin yabancısen hangi ağacın dalında bozardın toprağa eşlik eden bir tütsünün şımarttığı şarkıları.Söylemedinben de sormadım en son dağıttığın rüyayı. Biliyordumbelki de bilmek kadar acıtıyordu canımı gözlerinin rengine ithaf edilmemiş şiirler.Birine alışmadan benzerini doğuran garip bir hikayen vardı.Yine de bir sonu vardı nihayet bu iç içe geçmişliğin ama ben yeniden örtüyordum gözlerini bebeklerinher gün sil baştan .

Taşralı bir hikayeciyim benkırgın bir dağa yaslanmış masallara ihanet eden.O kadar renksiz ki herşey ve o kadar alışkın ki hayat buralarda sıkılmaya.Bir çınarın toprağına emanettir kelimelerim ve laf aramızda bu şehrin gecelerine rengini veren derbederin ecriyim.Bütün cinayetlerin kalemine mürekkep bir yürek unutulmaya mahkum hikayecisi uzak diyarların.

Ve işte ellerim;

Ne çok hikayeyi gölgene mahkum eden uçuk beyaz dillerim…Sen kendi uçurumunu doğururken zalim bir aynanın damarındayettim.İzi yoktu gözlerinin o uçurum kenarındane de şarkını söyleyen kuşlar tutunduğun dalın yaprağında.

“Beni kör kuyularda...Beni kör kuyularda…”

alıntı

[CEMRE 18]

Bana Gel,Sadece Bana..

Yıllardır içinde sakladığın ve haykırmak için biriktirdiğin sevda sözlerinle gel...

Ya da konuşma ...

Tek bir söz bile söyleme suskunluğunla gel.

Utangaçlığın güçsüzlüğün üzerini yalanlarla örttüğün hatalarınla gel...

Sana kendini anlatman için hiç fırsat vermeyen insanları bırak bir kenara...

Onlar hep zamanını çaldı senin.

Sen askını saklarken hoyrat ellerden

Onlar her seferinde bir çentik açıp yüreğine büyüttüler yaranı ... kanattılar....

Sen paylaşmak adına içindeki mavilikleri sunarken onlara yıldızsız gecelerin karanlığa çektiler seni. Kimliğini çaldılar.

Uyuyamadığın bütün uykuları üşüdüğün kış sabahlarını iç sıkıntısıyla geçirdiğin bütün akşamları Seni yatağından sıçratan kabuslarını topla öyle gel.

Arzuladığın ama ertelediğin ne varsa hepsini alıp gel...

Ben koşulsuzca sevmeye hazırım seni..

Sorgulamadan yargılamadan değiştirmeye çalışmadan seni sevmeye hazırım

Hayati seninle yeniden keşfetmeye seninle yaşanacak sevdanın isimsiz neferi olmaya hazırım.

Gel ve sarıl bana...

Bu sahte hayatların ortasında inandığım tek gerçek sen ol.

Suç ortağım ol aşık olmak sucunu birlikte isleyelim.

Bekleyişle tüketme beni.

Gel ve sarıl son bulsun kalabalığın ortasında asırlardır süren korkunç yalnızlığım

Vazgeçilmezim olmak için gel.

Seni kaybetmekten öyle korkayım ki düşüncesi bile titretsin yüreğimi.

Sen olmadan yaşanmayacağını bileyim sen olmadan geçecek bir gün bile yaralasın acıtsın kalbimi.

Bekleme artik gel.

Başkalarının asla göremediği bir tek benimle konuşan içindeki o deli çocuğu ortaya çıkartmak için gel.

Korunmaya muhtaç bir çocuk o biliyorum.

Korkma kimsenin onu incitmesine izin vermem ...

Güven bana...

Birine güvenmenin insanda yaratacağı müthiş huzuru duyarak gel.

Gel ve ağla.

Bunca yıl çektiğin acılardan bir çırpıda sıyrılmak için sarıl boynuma ve ağla.

Gözyaşlarınla birlikte akıp gitsin hepsi. Seninle ağlarım ben de.

Ben de sıyrılrım yüreğimi sömüren kimliksiz sevdalardan.

Bir tek sana kalırım kendim olarak.

Bir tek sana hiçbir şey beklemeden sunabilirim benliğimi.

Sadece bana gel yar...

Yıllardır aşık girmemiş karanlık odalarımı aydınlatmak için sadece bana gel.

Ben Sevmeye Hazırım Seni...

Sonsuza Dek....

alıntı

[CEMRE 18]

******Yüreğinde.......... ******

Yağmurun yeni ıslattığı taze toprağın kokusunu duyduğunda aklına ben gelmek isterim.

Ya da gözlerin denizin maviliğine daldığında…

Uzakta ufuk çizgisinde sadece dumanı görünen o geminin içinde benim olduğumu düşünmeni isterim.

Beni hatırlamak istersen her yeni doğan günle birlikte çıkarım karşına güneş olur ışığımla aydınlatırım seni.

Buram buram bir kahve kokusu olurum.

Sokakta oynayan çocukların sesinde işe gitme telaşına düşmüş insanların gözünde yere düşmüş yaprakların çıtırtısında bulursun beni.

İstersen duyduğun her ses beni hatırlatacaktır sana.

Bazen bir kuş olup öterim pencerende.

Bazen bir tren gibi tıkırtılarla geçerim önünden.

Sözlerini ezbere bildiğin ve söylemekten asla bıkmadığın şarkı olurum.

Sen o şarkıyı değil beni söylersin aslında.

Beni görmek istersen hep karşında olurum.

Gök yüzündeki beyaz bulutların arasındayım ben.

Başını yukarı kaldırman yeterli beni görmek için.

Yolda rastladığın herkes benimdir aslında. Dostlara selam verirken o selamı ben alırım.

Komşunun hatırını sorarken aslında bana “Nasılsın” demişsindir.

Benimle çıkarsın yola her sabah akşam evine benimle dönersin. Gittiğin her yere gelirim seninle.

Sen yorulduğunda yorulurum ben de.sen oturduğunda oturur kalktığında kalkarım.

Eğer istersen bütün gece başucunda saçını okşarım sen uyurken.

Yüzünde gülümsemeyle uykuya dalışını izlerim.

Bana dokunmak istersen bir çiçeğin yapraklarında olurum ben.

Yeşilin kırmızının sarının mavinin en canlısındayım.

Elini uzattığın her yerdeyim.

Dokunmak istersen bana kendine dokun.

Çünkü ben her zaman sendeyim.

Dudaklarındaki ateşim tenindeki sıcaklık.

Vücudunu ürperten rüzgârım ben.

Hep sendeyim ben.

Oradayım beni görmek istediğin yerde. YÜREĞİNDE..........

alıntı....

[CEMRE 18]

----------

*****Sen ki kelebeklerin kanadısın…*****

Vurgun yemiş yüreğim rüyalarda bile senin ismini inliyor

Yakarıyor Rabbine seni diliyor

Ben senin;

Başımı göğsüne bastırıp yürekten bir ( of ) çekerek sarışını

Gözlerinin içindeki gülüşü sevdim

Ben senin;

Bana en kırgın-en öfkeli olduğun anlarda bile Allah'a iyi olmam için dualar etmeni

Beni kendi gözünden sakınarak sevmeni sevdim

Ben Sen(i) ;

Bir bedenin yaşamak için mecbur olduğu ruh(a) hissettiği o tarif edilemez tutkuyla sevdim!

Dualarımın sonunda ki âminlerim gibi vazgeçilmezimdin… İnancımdın…

Şimdi bir besmele telaffuzuna bile yetmez oldu gücüm…

Yoksun

Aynaya her bakışımda yüzümdeki küskünlük gözyaşı.. En güzel günlerini sevdiğini yitirmiş bir insanın yüzünde oluşabilecek tüm ifadeler senin yokluğunu simgeliyor

Ben senmişim aslında

Kişiliğimdeki Sen(i) sen çıkardın ortaya

Sen gibi bakıyorum hayat denilen oyuna

Yansımamdaki gözlerim gün geçtikçe senleşiyor biraz daha

Bir gülüşe bin gözyaşı ödeten Rabbim şahit olsun ki;

Cenneti çalsam diyorum !

Huzur bulasın diye Cennetten bir parça alıp yüreğine koysam

Bilirim ki bu benim Cehennemliğime.. Seninde bana tutsaklığına sebeptir

Yüreğimde şimşek gibi çakan isyankâr zamanlarımın bedelini ödüyorum şimdilerde

Benim yargılanışım farklı olacak!

Suçum sırf huzur bulasın diye Cennetten sana bir parça çalmak Cezam kabulümdür…

Bir Kefene İki Can Sığdı !!!!

Beni benden iyi bilen yanım; senin günahlarınla beraber yanmaya razıyım Cehennemin keskin ayazında

Meleklerle restleşirken âlem katında tek meleğin “sen” olduğunu ilan edicem Mahşer halkına

Gök kubbenin 7. katında - 77 millete - 77 dilden senin ismini haykırarak zikredicem

Özüme kelepçelenmiş ruhuma işlenmiş etimle kemiğim arasında yer etmiş aldığım her nefesin derinliğine hükmeden varlık… Masumluğuna hüzün katan her varlık; benim günah defterimde imzama sebep olur…

Sen ki kelebeklerin kanadısın…

alıntı

[CEMRE 18]

***Yangın Yeri Yüreğim***

Gidişinle Hasret Ektim Yüreğimin Vadilerine Sevda Çiçeklerim Tek Tek Soldu Bebeğim…..Gidişinle Bir Acı Çöktü Bedenime Kahırlı Bir Hastaya Düşüverdim….Uykusuz Gecelere Demir Attı Gözlerim Saf Tuttu İçimde Senle Yaşadığım Anılar…. Sevmelerimin Bu Kaçıncı Sabahı Bu Kaçıncı Sensizliğin Karanlığına İtilişi Yüreğimin Yar….

Bıçak Gibi Yüreğime Saplanmış Sevdanın Kal Diyen Hasretleri....Gülmüyor Gözlerim Sen Gittiğinden Bu Yana Yar….İçimde Büyüyen Bu Yangını Kim Söndürecek Kim Dindirecek Yüreğimin Haykırışlarını Kim? Söyler Misin Beni Mecnun Misali Sevda Kölesi Yapan Yar…..

Istırap Bulutları İle Kümelediğim Gözlerimde Acıların Sağanak Misali Her Gün Yüreğime Yağışı Var….Mevsimler Hüzün Dolu Hatıralar Seni Bana Getirmiyorlar….Arzulu Bakışlarımda Hayalini Resmedişimin İzleri Bıçkın Yüreğimde Senin Bıraktığın Kapanmayan Yaraların Var…..

Unutmak Mı Seni Mümkün Değil Anlıyor Musun Beni Yar? Alev Alev Yüreğimin Derinliklerinde Devam Eden Sönmeyen Sevdaların Kor Ettiği Senle Dolu Hatıralar Var….Bitip Tükenmek Bilmeyen Senli Nöbetlere Uyanıyor Her Gece Gözlerim Acıların Bana Nefes Bile Aldırmıyorlar Kan Kusuyor Kelimelerim Duyuyor Musun Beni Hasret Rüzgarlarına Bırakan Yar…..

İçimde Bitip Tükenmek Bilmeyen Bir Özlem Bir Hasret Var….Nadasa Bırakılmış Sen Gidince Duygular….Artık Gözlerim Aydınlığa Çıkan Yolları Bulamıyorlar…..Solmuş İçimde Açan Begonyalar Sardunyalar….Yüreğimde Yaşattığım Hatıralarına Bıraktığım Binlerce Gözyaşı Ve Sitem Var……

Sefalette Düşmüş Artık Gözlerimde Volta Atan Bakışlar….İrili Ufaklı Gözyaşları İçinde Dinip Bilmeyen Hasretlerin Kaynayışı Köpürüşleri Var…..Acıyı Sineye Çeken Yüreğimin Dış Dünyasına Yansıtamadığı İçimi Yakan Bir Kahroluşun İzleri Var….Artık Yüreğimin Feryadını Durduramıyorlar…..Arzulu Bakışlarımda Seni Özlüyorum Seni Bekliyorum Dayanamıyorum Bu Hasrete Artık Anlıyor Musun Beni Sevgili Yar……

Bitir Yüreğimdeki Hasret Nöbetlerini…..Beni Bu Karanlıktan Çıkarıp Söküp Al….Dindir Yüreğimin Acısını Sevda Bahçemi Sensiz Garip Ve Harap Bırakma Ne Olursun Yar….Yüreğimin Sert Vuruşlarında Senin Bıraktığın Sevdanın İzleri Var…Sen Yoksun Diye Uykular Haram Bana Biçim Veremediğim Serzenişlerimde Bile Yaralı Gönlüme Bıraktığın Ayrılığın Açtırdığı Zakkum Çiçekleri Var…..

Haykırışım İçten Ve Derindir….Senin Yerin Benim Kalbimdir….Sabrediyor Gönlüm Allah Kerimdir….Sana Kavuşmak Tek Dileğimdir…Beni Böyle Hasretinle Eritme Gözyaşlarımdan Özlemle Akıp Gitme Ne Olursun Yar….Hasretlik Gün Geçtikçe Çekilmez Acılar Bırakıyorlar……

[CEMRE 18]

Kalbime iyi bak...s'onsuzum!

Görmezden geldigim koca bir aska sürüklemisim meger ömrümü!

Varliginin bana verdigi huzuru görmemezlikten gelmisim ..Korkularimdir belki görmezden geldiklerim..senden önceki yikintilarim !!

Ben meger kimseyi senin kadar sevmedigim gibi kimseyi bukadar kaybetmektende korkmamisim!Ama buna inandirmak istemedim hicbirzaman kendimi...

senide maziden herhangi biri olarak anmak istemedigimdendir belki...Korkuyordum Ve Güvensizdim..sana karsi degildi belki tüm dünyaya hayata..güvensizdim..

Ne zaman acsam gözlerimi yeni bigüne hep yaralar aldim ta icten!!

Gecmisimdi unutamadigim sana sinir koymama kendimi engellememe neden olan !

Dilim cokkez yaraladi yüregini

..Canini acittim.. (istemeden)

Simdiyse bunlar yüzünden kaniyorum !...

Seni ilk gördügüm o an...2 sene önceydi. Mavi sana öyle yakismistiki belki oyüzden yazildin bukadar aklima belki oyüzden hep geldin aklima her Maviyi gördügümde..!!

Seni istedim...Hic biseyi istemedigim kadar..

...Cok diledim seni...

Meger sende beni bekliyormussun

.."Merhaba" dedigimde "Iyiki geldin" demistin..

Beklemedigim bi tepkiydi belki..hic olmadigim kadar mutluydum.Mutlulukla nasil basa cikilicagini bilmedigim icin belkide mafettim herseyi..>Cok gördüm kendime< yada Hayat bize..!!Mutlulugu yakistirmamistim kendime...

Eskileri kurcalayip canimi/canini acitiyordum !!!Kücük bi kiz cocuguydum iste..Hic birseyden haberi olmayan sadece gecmisten evcil acilariyla büyüyen..tek basina biyerlere gelmeye calisan..Sadece yenik düsmek istemeyen insanlara..hayatin karsisinda o kücük yüregiyle durmaya calisan ! Basardim birebir..ama kendimi yükseltirken cogu kisiyi itmisim/itelemisim hayatimdan

..Artik hayatimda eskiden olan kimse yok...Belki benimde sucum vardi ama dost dediklerim arkadan vurunca kimseye güvencim kalmamiste..ucuruma sürüklenmistim.. derlerya:

Ucurumun kenarindayim..

O durumdaydi hayatim...Artik tek bi Son son bir Darbe bekliyordum hayattan Bitmesi icin...Gücüm kalmamistim omuzuna basimi yaslayabilecegim kimse yoktu..

Direnmeye calisirken......Senn...sen..

Sevgisini haketmedigim Sevgili(m).

Ciktin yine karsima aslinda hic gitmemistin..Yollasamda herzaman arkamda biyerlerde adimlarimi takip ediyordun uzaktan..Hep bekledin ...Simdi sira bende Kalbim 15 ay... Bikmadan-Usanmadan beklicegim seni.. S'onsuza dek...

Simdi sana adadigim ömrümle icimin ta icinden gelen iki kelimeyi haykirarak

seslendiriyorum SENI SEVIYORUM !

Büyüdüm sayende..tuttun minik ellerimden yolumda yürüdün benimle...Dogru yola cekip sevgiyi/aski ögrettin bana..

Ama korkularimi yenmis degilim Kalbim..

Korkum birgün bana iki heceli bi kelime kurupta BIT-TI demen... Zaten buyüzdendi sinirlarimkendimi baglamayisim birgün gitmenden korkmam....

Dilerim ayrilik vurmaz bizi birgün busefer duramam hayatin karsisinda...

Ve Gülüslerimin sebebi...

Kalbime iyi bak...s'onsuzum!

[CEMRE 18]

Belki bir gün yine bir yerde bilmiyorum…

Zaman zaman zaman hep zaman derlerzaman herşeye ilaçtırzamanla düzelir bekle..nereye kadar zaman..belkide bazılarına zaman çok güzel ilaç ama bana hiç olmadı zamanla herşey tükendi ve bitti..

O kadar çok sevdim ki seni herşeye vardım seninleyapabileceğimin en iyisini yapmaya çalıştım ama sen ne yaptın herseferinde hoyratca davrandın evet belki de sevdin beni bilemiyorum sana kötüsün diyemem çok iyisin ama keşke bitmeseydiiçimdekileri öldürmeseydin keşke.

Keşke herşeye yeniden başlama şansımız olsaydı ama yok artık…Biz birbirimize ikinci bir şansıda verdik ama sen yine yapamadın yine beni yarı yolda bıraktın…Uzaktık aramızda az da olsa mesafeler vardı ve sen yapamadın..Hep ben yürütmeye çalıştım neden?Çünkü seni deli gibi seviyordumbenim için yanımda olman önemliydi başka bir şey değil..Seni kaybetmek istemiyordum…Sen de biliyorsun bana yaşattığın şeylerden sonra çok ağladığımıyıkıldığımıyıprandığımı biliyorsun..ama bunları bildiğin halde bana birazcık olsun özen göstermedin artık göstersen de bi yararı yok çünkü ben gittimyokum artık sana ayak bağı olan biri yok artık hayatında..İstediğin gibi yaşa hayatınıyaşıyordun da zaten…

Hani derdin ya ben sana çok değer veriyorumbenim için kıymetlisin diye anladım ki değilmişim senin değerin bu muağlatmakmı üzmekmi?Her seferinde tamam bu sefer çok mutlu olacağız ayrılmayacağız dediğimde yine bi darbe daha vurman mıydı değer vermen..ben beklerim dedim ama ben senin beklememi isteyip istemediğini bile bilmiyordum…Hep ben çaba gösterdim düzeltmek için hep ben uğraştım senden en ufak bir çaba görmedim..

Bunların sonucunu hiç düşünmedin ayrılmaz sandın değil mi?Bırakamaz sandın bıraktım işte gidiyorumkapanıyor bu sayfa bende en güzel yaşanmışlık olarak kalacaksın..Yaşayamadıklarım için çok üzgünüm keşke böyle olmasaydı.Senin üzüntün bir gün sonra unutursun yeni sevdalara atılırsın ama hiçbiri benim gibi olmaz….Çok arayacaksınçok yanacaksın ama ben olmayacağım artık….

Anladım ki ben sende yokum…Çıktım işte hayatından mutlu ol özgür ol beni böyle yapan sensinben senin eserinim unutma.Ne ekersen onu biçersin…..

Belki bir gün yine bir yerde bilmiyorum….Hoşçakal birtanem…

[CEMRE 18]

a$K'' unutuLacak kadaR hafif degiL...

Hep seviLmek istiyor ya gönüL ; gönLünde açan yaz mevsiminde.. benim hiç Yaz mevsimim oLmadı Bugüne kadaR..

asLında ıstedigim hicBirsey benim oLmadı; oLdu diye kendımı kandırdıklarım haricinde..

AsLında hep unutmak icin seveRiz sanaRlar ...

Aşk unutuLmayı haketmıyoR hiç..

Yada SeviLen unutuLmayı haketmıyoR benim Lugatımca..

HeR GörDügünde ve heR hissettiginde Canından biRşeyLer gideR ya ismini koyamadıgın anLamsız ama anLamının cok büyük oLdugu..

Hiç Benim oLmayan ama oLmasını ıstedigim ''aşKım'' KeLimesini özLedim...

AsLında hicbir ''a$K'' unutuLacak kadaR hafif degiL..

[CEMRE 18]

***Aşkım... Hiç Düşündün mü ? ***

aşkım... hiç düşündün mü en çok ne üzer beni ne yaralar...? en çok ne yorar beni en çok neyde yüreğim kanar...?

hiç düşündün mü gözlerim dolduğunda niye ısırırım dudaklarımı? psikolojik olarak göz yaşlarımı durdurmak için mi yoksa kalbimin acısını bedenimdeki acıyla bastırmak için mi? seni merak ederek uyumadığım gecenin sabahında sen aradığında niye yorgun gelir sesim? uykusuzluktan mı yoksa seni merak ederken yüreğimin çok yorulduğundan mı?telefonda seni defalarca aradığım ve senin açmadığın zamanlarda neden sinirlerim ben?keyfimden mi yoksa sana bir şey mi oldu acaba korkusunun yan etkisi yüzünden mi?

gelip bir kez baksan gözlerime göreceksin gözlerimdeki yorgunluğu... belki "uyumadın mı gece" diyeceksin ya da "ağladın mı çok?". her ikisine de "evet" diyeceğim; ama ne zaman ki sana bakışımı göreceksin işte o zaman anlayacaksın gözlerimdeki yorgunluğun gerçek sebebini...sesim gelince kulağına "noldu" diyeceksin "üşüttün mü sesin bi garip".. "çok soğuk su içtim ondandır" diyeceğim gözlerime kaçırarak senden.gözlerine bakarak yalan söyleyemem ki ben... ama ne zaman ki acı bir şekilde iç çektiğimi fark edeceksin işte o zaman anlayacaksın sesimin titrekliğinin gerçek sebebini...bir türlü kaldıramadığımı sensizliği... sensizken bir türlü gülemediğimi..benim mutluluğumun senin sıcacık bi bakışında güzel bi sözünde gizlendiğini... yüreğimdeki soruların ve cevapların sende kilitlendiğini... gözlerime bakınca beni kollarına alınca anlayacaksın belki...

hiç düşündün mü bitanem?sensizken ne yapıyor bu kız? nasıl yaşıyor senin sıcacık "seni seviyorum" cümlen olmadan.. "takma buna bu kadar" demiştin... takmıyorum sevgilim..çünkü biliyorum cümleye dökemesen de içinde o sıcaklığın olduğunu... öyle olmasa çekmezdin ki triplerimi...sesim titreyince bir tuhaf olmazdı için... ya da sana çok kızınca uykulu o ses tonunla "özür dilerim aşkım" demezdin.. gecenin bi saatinde yorgun argın işten çıkınca aramazdın beni ya da mesaj çekmeye çalışmazdın... bak ben düşünüyorum... sen düşündün mü nasıl katlandığımı nasıl ayakta durmayı başardığımı...

hadi kapa gözlerini düşün.. bi film şeridi gibi geçsin gözünün önünden yaşadıklarımız... önce ilk sesini duyduğum anda ellerimin nasıl titrediğini hayal et "seni seviyorum" dediğinde o telefonu nasıl bir gülümsemeyle kapattığımı tahmin et.. sonra ilk buluşmamızdaki sarılışımız gelsin aklına ilk elimi tutuşunda titreyişimi hatırla ve ardından gelen bize getirdiğin acı günleri sıralara... ağlayarak kapattığım telefonlar... sana attığım cevapsız mesajlar... sözlerinden en canımı yakınlar... beyazdan griye griden siyaha geçişimiz...ve en sonunda tekrar beyaz olma isteğimiz... düşün bakalım... en çok ne önemli bu yaşananlar arasında... bence tekrar dönme isteğimiz beyaza... ben gözlerimi kapayabiliyorum olanlara... çünkü yüreğimde aşkın var hala..

düşün olur mu? beni bizi düşün...belki yanında yoktum dün ama mutlaka olacağım bir gün... en çok bunu düşün...mutluluğu düşün ki o güzel yüreğine uğramasın hüzün...

[Guest DOĞRU YOL]

Sayın cemre

Emeğine sağlık.....teşekkürler.....

Hapside acısıyla tatlısıyla farklı duygular.....farklı tebessümler farklı gözyaşları.....ama hepsinde geçmişi, ortası, sonucu, hedefi, zirvesi SEVGİ...............

[zeynepkrtas 26]

Bu güzel duygu yüklü paylaşımların için teşekürler Cemre...

Hepsi birbirinden güzel ve etkileyici...

[CEMRE 18]

ben teşekkür ederim...