Kıl Beni Ey Namaz....

[Guest Nehirr_Yaren]

Öyle cok pazarlik ettim ki Seninle ey Rabb'im Sen cagirinca, kendime ayirdigim vakitlerden calindigini dusundum Ezan okununca sevdiklerimle gecirdigim zamanlarin azalmasindan korktum Vakit girince, icim "cız" etti hep Odamdan uzaklastim, biraktim isimi, bozdum keyfimi ; oylece namaza durdum Ayak diredim, "az sonra kilsam da olur!" dedim "Az sonra "larim "cok sonralar"a dondu, gec kaldim, gec kalmaktan utanmadim Sonunda ayaklarimi suruye suruye vardim huzuruna Pazarligimi vaktin daralmisligini bahane ederek yeniden ileri surdum Kaciyordu namaz ya; o yuzden cabucak kildim, selam verdim, hemen kalktim, rahatladim Oysa rahatligi Sana borcluyum Agrimayan her bir disim kadar huzur borcluyum Sana Damarlarimin her bir noktasinda pihtilasmayan kanim kadar sukûnet borcluyum Sana Tenimin kasinmayan her bir noktasi kadar rahatlik borcluyum Sana Dislerim agriyacak olsa her biri icin harcayacagim zaman Senin Kanim pihtilasip damarlarim tikanacak olsa, her defasinda izdirap ve korkuyla gecirecegim saatlerin hepsi Senin

Tenim her noktasinda yirtilacakmis gibi aciyacak olsa, kendi kendime dar gelecegim huzursuz gunler Senin Gun oldu; usandim Sabrimi tukettim; tukendim Kendimi yontmaya heveslendim Benden istedigin zamani cok gordum Benden istedigini, benim icin istediginibile bile, huzurunda huzursuz durdum Fazla buldum namazin rekatlarini; kisaltmak icin bahaneler aradim Gunumu delik desIk etmeni, isimin arasina kesintiler sokmani,hayatimin ortasina duraklar koymani, uykumu bolmeni luzumsuz gordum

"Beni bana birak!"larla durdum huzuruna; icim baska bir yerlerin turkusunu soylerken, ben seccadende, belki sadece bedenimle, mihli kaldim Oysa Sen, dileseydin dar edebilirdin zamani bana! Bir ucurumun dibine savrulmus bir arabada caresizce Sana yalvartiyor olabilirdin beni Korkulu bir savasin orta yerinde ates ve kan kusan bombalarin altinda gunumu de, isimi de, uykumu da, hatta ruyalarimi da delik desIk etmelerini takdir edebilirdin

Dusmeyen bombalar kadar, ucuruma savrulmayan arabalar kadar genislik borcluyum Sana

Icten pazarlikti benimkisi Oyle icten ki kendime bile soyleyemedim Gozlerimle birlikte gonlumu de secdene kilitlemeyi cok gordum Kendimi sifirlamayi, benligimi hice indirgemeyi beceremedim Ensemde kaderin sicacik nefesini hissedecek o teslimiyetin vadisine inemedim Acelem vardi; alnimi koydugum gibi kaldirdim seccadeden Butun benligimle asagi inemedim Isim vardi, secdemi isime zaman kazandim Secdeye kalbimi de sigdirmaya calismadim Uykum vardi, secdemi sig birakip uykumu derinlestirdim Itirafimdir: Bencilligimi de sirtima alip rukûlarda eritemedim Bedenim egilirken huzurunda, "emrolundugum gibi dosdogru olma"nin agirligini sirtima almayi erteledim "Sirasi degil!"di; "hele dur; sonra da olur!"du En Sevgili'ni bir gecede ihtiyarlatan emri uzerime alinmadim Sen dileseydin, cocugumun ciliz nabizlarinin esliginde, los ve nesesiz bir yogun bakim odasinda, gozumu de gonlumu de, umutsuzca, caresizce, urpertiyle, korkuyla bir monitorun ekranina kilitleyebilirdin Dileseydin, yeryuzunun sukûnetini bir anda kesip, kucucuk bir duvar kipirtisinin golgesinde, mini mini bir sarsintinin beklentisi icinde saclarima aklar dusurebilirdin Icten pazarlik mi denir buna? Sen bilirsin Seninle ettigim pazarligi Kendime sakladigim ve hatta kendimden de sakladigim sir bu Dilime bile degdirmekten korktugum, agzima almaktan utandigim oyle bir sir iste Fisildamasi bile aci veriyor ya Meselâ, uzayinca Fatiha, uzayinca sûre heceler sanki ozgurluge giden yolu taslar gibi kestikce, "bitmez simdi bu namaz!" dedigim cok oldu Ama icimden Kimseler duymadi Bir Sen duydun beni ey Rabb'im Sirrimi bir Sen bildin Kendimi luzumsuz hissederken seccadenin uzerinde, dudagim anlamina yetisemedigim kelimeler icin oynarken, Sen beni soyledigimden fazlasiyla duydun, soyleyemedigimi de, dile getiremedigimi de bildin Ruhumu alip uzaklara gittigim halde, bir bedenimi biraktigim halde huzurunda, kovmadin beni, yakinliginda tuttun Itirafimdir; oyle anlatildigi gibi ozleyebilmeyi beceremedim henuz namazi "Aradan cikarmaya calistigim" oldu namazi Gecistirdim namazi Bir "sorun"du cozdum, hallettim Selam verip sonra yasamaya basladim Yasamayi namazin icinde aramaliydim Namazi yasamanin icine sizdirmaliydim oysa Bilemedim Kafa tuttum, ayak diredim, pazarlik ettim; ama Sen utandirmadin, yine yine yine huzuruna aldin beni Her secdede rahmetinle oksadin alnimi Her rukûda "aferinler" fisildadin gonlume Her vakitte yeni bir sayfanin akligina cagirdin ruhumu Yuzume vurmadin Azarlamadin Asagilamadin Hepten umut kesmedin benden Yok saymadin Utandirmadin Pazarlik ettigimi Seninle bir Sen bildin ey Rabb'im Kimselere soylemedin Sirdasim Sensin, bir Sana acabilirim icimi, bir Senin beni ayiplamandan korkmamBen iste boyleyim; yine "bana ait"lerin hesabindayim Baska kime soyleyeyim? Baska kimin anlayisindan medet umayim ?

[UNUTULMAZSIN 0]

Rabbim nefsimizle oyalamasın ibadetlerimizi vaktinde yaptırmayı cümlemize nasip etsin.(AMİN)

Bu güzel yazı için teşekkürler Nehir_Yaren.

[zeynepkrtas 26]

Rabbim nefsimizle oyalamasın ibadetlerimizi vaktinde yaptırmayı cümlemize nasip etsin.(AMİN)

Aminnn...

Çok Güzel Bir Yazıydı Teşekkürler Yarencim Paylaştığın İçin....

[lodos esintisi 0]

Kıl beni ey namaz

Çöllerden topla hücrelerimi

Rahmetinin serinliğinde yıka kalbimi

Kıl beni ey namaz

Ruhumu secdede yeniden fısılda bana

Şah damarı yakınlığından emzir yetimliklerimi

Kıl beni ey namaz

Dağlar küçülsün, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar

Rükû rükû doğrult eğriliklerimi

Kıl beni ey namaz

İkiye bölünsün kalbim kıblenin şakağında

Sevgilinin işaret parmağı değsin göğsüme

Kıl beni ey namaz

Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından

Ömrüme ilikle sevinçlerimi, firûze düşler düşür alnımın şafağına

Kıl beni ey namaz

Tenim İbrahim gibi ateşe düşmüşken

Gül kokulu serinlikler değdir yüreğime

Kıl beni ey namaz

Günahın, isyanın, nisyanın kuytusunda büyüttüğüm pişmanlıklarımın yüzünü kaldır yerden

Al karanlıklarımı, al karalıklarımı gözbebeklerinde yıka

Kıl beni ey namaz

İnsan kıl beni

Doğru kıl

Duru kıl

Diri kıl beni

İnsan kıl bu bedeni

Senai Demirci

[yarali kalp 13]

ALLah Buyuruyor ki, “Söz Veriyorum ki, NamazLarını Vaktinde, Doğru OLarak KıLana, Azap Etmem, Onu Sorgu SuâLe Çekmeden Cennete Koyarım”

Namaz kılmamak, imansızlıktan veya iman zayıflığından ileri gelir. İmanın kuvvetli olmasının alameti, dinimizin emirlerine severek, kolaylıkla uymaktır. Bedeni hasta olana bazı işleri yapmak güç geldiği gibi, kalbi ve ruhu hasta olana da ibadet etmek güç gelir.

[Bileda 5]

Allah'ım bizleri namazı dosdoğru kılanlardan, zekatı verenlerden eyle!...