Engelli Belgeseli Yaşadıkça As Long As We Live Kanada Film Festivalinde Yarışacak

[k@lpsizim_85 100]

ENGELLİ BELGESELİ YAŞADIKÇA “AS LONG AS WE LIVE” KANADA FİLM FESTİVALİNDE YARIŞACAK

Türkiye’de hazırlanan belgesel Kanada Uluslararası Engelliler (Picture This) Film Festivali’ne gönderildi. Aralarında Dilek Sabancı’nın da bulunduğu engelliler yaşadıklarını anlatıyor. Yaşadıkça programında yer alan ve en çok sevilen İçimizden Biri köşesine konuk olan 5 engellinin başarı hikayesi yeniden düzenlenerek İngilizce alt yazılı olarak festival'de yer alıyor. Ülkemizin ilk kez engelliler konusunda uluslar arası arenada temsil edilmesi Mete Şirketler Grubu’nun duyarlı girişimi ve desteği ile gerçekleşti...

Belgeselde talihsiz bir kaza sonrası sığ suya atladığı için omurilik felci olan ekonomist Adem Saykın, hızla ilerleyen kas hastalığına rağmen asla hayattan kopmayan ve Türkiye’nin ilk tekerlekli sandalye tiyatro

oyuncusu Melike Emre, yurtdışında yıllarca süren tedavi sonucu yürüyebilen iş dünyasındaki yerini alan Dilek Sabancı, trafik kazası sonucu omurilik felci olan ancak yaşama sevincini yitirmeyen Asuman Uras ve 17 Ağustos depreminde göçük altında kalan yürüyemeyen ve konuşamayan ancak kitap yazan spastik engelli Ömer Kılıç’ın yaşamından kesitler var.

Yapımcı-yönetmen Mehmet Kızıltaş 06-10 Şubat 2006’da gerçekleşecek Kanada Uluslararası Engelliler Film Festivali’ne gönderdikleri belgeseli nasıl hazırladıklarını anlattı:

Festivale gönderdiğiniz filmi nasıl hazırladınız?

Uluslararası çalışmaları internetten takip ediyorum. İnternette Kanada’da ilk kez uluslararası düzeyde düzenlenecek engelliler Film Festivali (Picture this) www.ptff.org sitesini buldum. Şartlarını öğrendikten sonra

Yaşadıkça engelliler televizyon programı olarak katılmaya karar verdik. Son katılım tarihi 30 Eylül olan etkinlik için elimizi çabuk tutmamız gerekiyordu. 15 gün gece-gündüz çok yoğun çalışarak programın en çok sevilen bölümü olan İçimizden Biri’nde yayınlanan başarılı engellilerin portrelerinden beş tane seçerek onları yeniden montajını yaptık. Konularımız son 10 yılda hazırladığımız programlardan seçtik. Hazırladığımız 36 dakikalık gerçek başarı hikayelerinden oluşan belgeselin sunuculuğunu, yönetmenliğini, metin yazarlığını ve seslendirmesini ben yaptım. Film festival komitesine İngilizce alt yazılı olarak hazırlanıp gönderildi.

BAŞARIYI ANLATTIK

Sponsorunuz var mı?

Projenin maliyeti de oldukça yüksekti. Manevi oğlu gibi beni çok seven ve daima sosyal sorumluluk bilinci ile hareket eden Mete Şirketler Grubu Yönetim Kurulu Başkanı Ali Rıza Mete, bana eğer katılmayı çok

istiyorsan sen bir an önce hazırlıklara başla diyerek belgesele sponsor olarak destek oldu.

Bu belgesel ile vermek istediğiniz mesaj neydi?

Görmezden gelinen hatta yok sayılan engellilerimizin fırsatlar verildiğinde neler başardıklarını göstermek istedik. Amaç, diğer engellilere de örnek olmaktı. Türkiye’de daima engelliler konusunda estirilen olumsuz

havanın aksine bakıp kişisel mücadelelerle hayatın nasıl güzelleştirdiğini yansıttık.

Festival ne kadar süredir yapılıyor?

Bu yıl Kanada’da beşinci kez düzenlenecek. Ancak bu yıl uluslararası bir festival oldu. Özellikle bir engellinin hazırladığı belgesel, film, çizgi film gibi çalışmalar ya da engellilerin rol aldığı projeler kategorilere ayrılıp değerlendirilecek.

19 KEZ BAŞARI ÖDÜLÜ ALDI

10 yıl önce yayın hayatına başlayan Yaşadıkça fikri nasıl doğdu?

Henüz çocukluk yıllarımda engelliliğin en acı gerçekleriyle karşılaştığımda içimden hep radyodaki karınca adamlardan biri olmak geçmişti. Beni görmezden gelen, beni duymayan, benim bu toplum içinde varlığımı kabul etmeyen insanlara seslenebilmek için... Lisede 10 Kasım töreninde şiir okumak için seçilip daha sonra kürsüye çağrıldığımda dünyanın en mutlu insanı olmuştum. 13 yıl aradan sonra 1993 yılında Gaziantep’te bölgesel yayın yapan bir radyoda engellilerin sesini duyurmak için program yapmaya başladım. Daha sonra yerel yayın yapan bir televizyonda yaptığım program çok beğenildi. Ulusal bir kanalda program yapmak için 1994’te İstanbul’a geldim. Yaptığım programlar beğenilip desteklenince YAŞADIKÇA sivil toplum

örgütlerinin desteğini alarak birçok konuda engellilerin yaşamında haklı değişimlere katkıda bulundu. STV, BRT, Medical Channel, SKYTURK ve İstanbul TV’de 350 haftanın üzerinde bölümleriyle ekrana gelen YAŞADIKÇA özel televizyon kanalların ilk ve tek engelliler programı oldu.19 kez başarı ödülü aldı. Engelliler için bir haber ve bilgi portalı, Türkiye’de bir ilk www.yasadikca.com ile milyonlara ulaşarak engellilerin daha bilinçli ve kendileri için yapılan her konuda haberdar olmalarını sağlamaya çalışıyoruz.

BELGESELDE ÖYKÜLERİNİ ANLATAN KARİYERİST ENGELLİLER

Melike Emre (1979):

10 yaşına kadar yürüyordum. Hastalığım ilerleyince 11 yaşından sonra yürüyemedim. Okulda sen konuşabiliyor musun? diye soranlarla karşılaştım. Ben de yürüyemiyorum ama konuşabiliyorum diyerek kendimi ifade ediyordum. Şaka ve espriyle insanlarla iyi diyaloglar kurmaya başladım.

Adem Saykın (1970):

Benim hatamdı, tedbir almadan sığ suya atlayınca boynum kırıldı ve omirilik felçlisi oldum. Yürüyemiyorum ama desteklerle (walker) her gün adımlarımı artırıyorum. Her şeyden önemlisi günlük hayatta özel ihtiyaçlarımı kendim giderebiliyorum. Kazadan önce dekorasyonculuk yapıyordum ama kazadan sonra tekerlekli sandalyeye mahkum olunca yakından ilgilendiğim ekonomi deneyimimi arttırıp yapıyorum.

Dilek Sabancı (1964):

Altı buçuk aylık (prematüre) dünyaya geldim. Oksijensiz kaldığım için vücudumda kalıcı engeller oluştu. Altı-yedi yaşına kadar hiç yürüyemedim. ABD’de yapılan ilk ameliyatlar sonucu ilk adımlarımı attım. Akraba

evliliği ile ilgili araştırmalar yaptım. Bu faktörün riski artırdığını öğrendim. Çocukluk yıllarım hep ameliyatlar ve tedavilerle geçti. Ama yine de istediğim sonucu alamadım.

Asuman Usas (1981):

2000 yılında Ilgaz Dağları’nda talihsiz kaza sonucu annemi kaybettim, ben de omurilik felci oldum. Kaza sonrası hayatın gerçekleri ile erken yaşta karşılaştım. Psikolojik olarak çok yıprandım. Yaşadıklarım beni

olgunlaştırdı. Doktorlarım beni psikolojik olarak hazırlamadan engelli olduğumu direkt yüzüme vurmuşlardı. Bilinçsiz ilk yardım sonucu kırılan boynum yüzünden omurilik felçlisi oldum.

Ömer Kılıç (1989):

Baba Mustafa Kılıç’ın röportajı: Depremde göçük altında küçük oğlum yaşamını yitirdi. Ama spastik engelli Ömer kurtulsun diye altı saat uğraştık ve sonunda kurtardık. Kardeşini kaybettikten sonra Ömer çok şey kaybetti. Ömer hiç yürüyemiyor ve konuşamıyor ama ona hediye edilen discover switch yardımı ile bilgisayara hükmediyor. Deprem öncesi ve sonrası yaşadıklarını Yaşadıklarım adlı kitapta yazmaya başlayınca kendine güvenmeye başladı. (Sinem Eminoğlu-Akşam)