Can Sengul

Thoracic (T) Seviyesinde Olanlar

Önerilen İletiler

omurilik.jpg

Thoracic seviyede olan arkadaşlar kendini kısaca tanıtalım.

Seviyenizi tam olarak belirtelim.

Kaç yıllık Omurilik felci (of) olduğunuzu yazalım.

Böylece Bizlerle aynı durumda olan arkadaşlarımızı tanıyarak yardımlaşalım.

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

arkadaslar 2008 in subat ayında trafık kazası sonucu t-5 bölgemde kırık olustu.samsun fakultede1 ay yattıktan sonra ankara tsk ya gittim orada 3 ay kadar yattım baya bi faydasını gördum.her ne kadar amelıyatın etkılerınden ve enfeksyondan dolayı tam anlamıyla calısamasamda rehabilitasyon acısından yanı kendi işlerimi kendim görme acısından baya faydası oldu.sanra samsuna memleketıme geldım 2 ay evde durduktana sonra burdakı fizik hastanesine yattım 3 ay kadarda burda yattım burada daha cok tedavi asamasına agırlık verdık.cok sukur bekledigimız kadar olmasada faydasını gördum.su anda dizimde olusan bir ödemden dolayı biraz ara verdim yakında baslıcam gene.ayaga kalkmak cihaz yardımıylada olsa yurumek cok buyuk bir özgurluk .benım su anda tek umudum kok hucre vs. bu durumun tedavisinın bulunması son gelısmeler bana baya umut verıyor. insallah ben ve benım gibi olan insanların kurtulusu olcak

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş
16 biti 17 döndü ufak bir üşütme sonucu bademciler iltaplanmıştı ve doktora gidip geldim kusmaya başladım ateş yüksekti hastaneye yatım 10 için de bitkisel hayata girdim göremedim duyamadım konuşamadım yutkunamadım acilen Akarıya dışkapıya gönderildin ilk anda mencit tedavisi verilmiş mencite deyilmişin yanış ilaçlar bizkisel hayata girdirmiş omuriliyin kökünü tahrip etmiş 4 aydan sonra çıkmaya başladım bitkisel hayatan 6 ay konuşamadım daha sonra ankara numunenin mrkez rehabiltosyo da 1 kaç ay dış kapı rhb Gazi ünversitesinde aralıklı zanlarda rahbilite gördüm omurgamda eyilme oldu harket sizlikten amaliyatla pilatin takıldı vucutuma alarji yaptı pilatin amaliyat yaram kapanmadı 15 ay 3 defa dendi takıldı çıkartıldı belirli zanlarda olmadı çıkartıldı pilatin takılıken koltuk deynekleriyle yürüyordu çıktık tan sora yürüyemedim belimde disklerde çökme var şimdi bende sadece kök hücte naklinden umut beklim inşalah olur bir an önce

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

ben t12 yüksekten düşme sonucunda parablejiyim.kasıklarıma kadar hislerim indi.idrarımı kendim yapıyorum.bacaklarda derin duyularım var.hareket yok.uzun cihazlarla her gun iki saat yuruyorum.kaza olalıda yirmi ay oldu. çalışmaya devam.

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

t-12 benim seviyem allaha şükür yürüyemek dışında bir sorunum yok.15 yıl oldu ama egzersiz çok önemli bırakılmamalı.cihazlarla yürüyorum hergün.allah hepimizin yardımcısı olsun.

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

1977 yılının Kasım ayında geçirdiğim trafik kazası sonucu omurilikfelci oldum.Seviyem T5 L1 L2 olarak belirlendi. O günün koşullarında geçirdiğim kazanın ağırlığından yaşamam için mücadele edildi felç olmamla alakalı bir müdahelede bulunulamadı.Tıpca yapılacak bir şeyin olmadığı ifadesiyle 10 gün süren hastanede yatış süremden sonra taburcu edilerek eve gönderildim.Yatakdan boynumu dahi kaldıramıyor hiç kıpırdıyamaz halde acılar içindeydim. Göğsümden altı bir başkasına aitti yoktu sanki, hiç hissetmiyordum..

İlk yıl yaşam ile ölüm arasında gidip geldim çok zorlandım..Devamlı yatmakdan yatakda sağa sola dönememekten vucudumda oluşan bası yaralarından çok muzdarip oldum ,yaralar bir türlü kapanmak bilmiyordu. Her gün pansuman, ilaç bazen bıkkınlık veriyordu .Yatakda oturabilmek en büyük isteğimdi. İkinci yılda bu isteğimi başardım. kendi kendime yatakda oturma pozisyonuna gelmiştim.Binbir güçlükle rehabilitasyon merkezine alınabildim. Aradan iki yıl geçmişti, burada yapılan müdahelelerle bası yaralarından kurtuldum.

Hayatı bu şekilde kabullenmem orada ki doktor psikiyatristler yardımı ile gerçekleşti..Hayatı artık bu şekilde göğüsleyecektim, hayallerim son bulmuştu..

Vucudumda hareket ve his kayıpları yavaşda olsa ilerliyordu gelişmeler devam etti.Rehabilitasyon merkezinde 5 ay yatılı kaldım gereken eğitim verildi ,tekerlekli sandalye kullanımı, tuvalete transfer, uzun bacak ortezleri ile ayağa kalkma, adım atarak yürüyebilme .Koltuk değneği yardımı ile hareket edebilmek yine de ayağa kalkmakdı.Her iki bacağımda uzun yürüme ortezi takılıydı, bu şekilde ayağa kalkabiliyordum.Yürümek, yürüyebilmeyi denemek cok zor oluyordu.

Eve dönüşümle ekonomik bağımsızlığımı kazanmak için, mücadeleye başladım ve başardım benimde bir işim vardı alnımın akıyla yapabildiğim .Elden tertibatlı özel otomobilimin olduğu gün yıllar sonra araba kullanabilmenin mutluluğuna eriştim artık özgürdüm istediğim yere gidebiliyordum, bağımlılığım azalmıştı. Yıllık izinimi Marmarisde,. çok sevdiğim bir arkadaşımla seyahat ederek gerçekleştirdim. Kendi kullandığım özel aracımla..

.Yıllar birbiri ardına geçerken eşimi tanıdım, evlendim mutluluğu yakaladım hayata daha da sıkı sıkı bağlandım.

Gelişmelerim hızlandı. Sevgi yumağı ile sol ayağımda his, hareket ayak bileğine kadar geldi. Sadece bilekden altta his ve hareket yok. Sağ ayağım ise hareket ve his olarak yavaş ilerliyor.32 Yıl geçmesine rağmen hala bir gelişme görüyorum .Bazen dayanılmaz ağrılar, yanmalar olsa da ilaç kullanmıyorum. Hareketsizliğin önüne geçmek için her gün düzenli ayak egsersizleri yapıyorum . Ağrılar birazda sürekli hareketsizlikden kaynaklanıyor.

Tekerlekli sandalyemde ve otomobilimde havalı minder kullanıyorum. Çok büyük rahatlık vermekte, uzun süre oturma hallerinde bası yarasını önlüyor

.İdrar yolu enfeksiyonu çok sık karşılaştığım bir problem. Bol su içerek, özellikle maydonoz sapının kaynatılmış suyunu içerek rahatlıyorum.Temiz aralıklı kateter kullanmak idrar boşaltmamda büyük yardımcı,her gün düzenli olarak aynı zamanda tuvalet ihtiyacımı görürüm..

Bağımlı yaşamayı en aza indirebilmenin çabası içindeyim. Tıbbi gelişmeleri takip ederek, daha iyi yaşama konusunda ki umutlarımı hep taze tutuyorum. Hepimize geçmiş olsun.

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

16 01 2009 tarihinde yüksekten düşme sonucu t10 t11 kırıklar oluşmuştu ve başarılı bir ameliyat geçirdikten sonra his seviyemin t8 olduğu söylendi ancak asla yürüme umudu verilmemişti yapılan ameliyatta oturabilmem için yapıldığı söylenmişti ben 2 ay sonra gataya yatış yaptım ve ilk seferinde söylenenlere inat sheller yardımıyla parelelde yürüyerek çıktım ve oturma dengemi geri kazanmış olarak sonra evde geçirdiğim 3 aylık bir aradan sonra tekrar gataya yatışım yapıldı ve walkırla uzun yürüme cihazlarıyla yürümeye başladım ve hala tedavim sürüyor derin duyular var fakat yüzeysel duyu solda t11 oldu sağda aynı ama olucak biliyorum olmasa bile oturamaz denilmesine inat şuan cihazlada olsa yürüyor olmak çok güzel ve özgürlüğün anlamı şimdi martta tekrar gataya kontrole gidicem umarım hayırlısı olur...

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

ben 09 11 2008 de kaza sonucu t11 belden asagı omurilik zedelenmesi var yanlız son 4 aydır bacaklarımın üşüdügünü hissetmeye başladım herkese allah acil şifa versin

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

1980 11 eylülünde üzerime kerste düşmesi sonudu t 11 den omuriliğim zedelendi..daha çocuk yaşta olduğum için zamanla kendini yeniler denildi eve gönderildim... yokluk yoksulluktan tedavime devam edemedim ..kendi çabamla her işimi kendim yapar duruma geldim ama yürüme hayalim artık iyice hayel olmakan bile çıktı... o kadar uzun zaman olduki artık bi zamanlar yürüyo olduğumu bile unutum hayatı böyle kabul ettim..şimdi kimsenin ayrdımı olmadan her işimi yapıp arabamla gezebiliyorum...allah bu günümü aratmasın... cümlemizin bu gününü aratmasın..

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

2002 ocak ta dıyarbakır kulp ta operasyonda yaralandım t8 paraplejıyım arada bır turk sılahlı kuvvetlerınnın rehabılıtasyon merkezıne gıdıyorum bence cok abartılacak bır yer degıl en azından fızyoterapıstler cok yatıstalar....

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

1994 mayıs Prag da uçak kazası geçirdim t 5-6-7

yaklaşık bir sene Londradaydım sonra 99 da Fransa derken yolumuzu devam ediyoruz ortezlerle bastonla dışarı çıkıp yavaşça yürüyordum bir zamanlar tekrar belirtiyorum ortezle ama tembellik egzersiz yapmamak sonucu şimdi ayakta bile duramıyorum aman genç arkaşlar asla egzersizleri bırakmayın her şey yürünmek değil lütfen benim gibi kaslarınızı zayıflatmayın

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

arkadaslar 2008 in subat ayında trafık kazası sonucu t-5 bölgemde kırık olustu.samsun fakultede1 ay yattıktan sonra ankara tsk ya gittim orada 3 ay kadar yattım baya bi faydasını gördum.her ne kadar amelıyatın etkılerınden ve enfeksyondan dolayı tam anlamıyla calısamasamda rehabilitasyon acısından yanı kendi işlerimi kendim görme acısından baya faydası oldu.sanra samsuna memleketıme geldım 2 ay evde durduktana sonra burdakı fizik hastanesine yattım 3 ay kadarda burda yattım burada daha cok tedavi asamasına agırlık verdık.cok sukur bekledigimız kadar olmasada faydasını gördum.su anda dizimde olusan bir ödemden dolayı biraz ara verdim yakında baslıcam gene.ayaga kalkmak cihaz yardımıylada olsa yurumek cok buyuk bir özgurluk .benım su anda tek umudum kok hucre vs. bu durumun tedavisinın bulunması son gelısmeler bana baya umut verıyor. insallah ben ve benım gibi olan insanların kurtulusu olcak

İnşallah Aytaç, hepimizin temmenisi tıbbın omurilik felcine çare bulması bu anlamda takip ediyoruz. Umudumuzu hiç kaybetmiyoruz seni tanıdığımıza memnun oldum. Allah hepimizin yardımcısı olsun... Saygı ve Sevgiler...

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

16 biti 17 döndü ufak bir üşütme sonucu bademciler iltaplanmıştı ve doktora gidip geldim kusmaya başladım ateş yüksekti hastaneye yatım 10 için de bitkisel hayata girdim göremedim duyamadım konuşamadım yutkunamadım acilen Akarıya dışkapıya gönderildin ilk anda mencit tedavisi verilmiş mencite deyilmişin yanış ilaçlar bizkisel hayata girdirmiş omuriliyin kökünü tahrip etmiş 4 aydan sonra çıkmaya başladım bitkisel hayatan 6 ay konuşamadım daha sonra ankara numunenin mrkez rehabiltosyo da 1 kaç ay dış kapı rhb Gazi ünversitesinde aralıklı zanlarda rahbilite gördüm omurgamda eyilme oldu harket sizlikten amaliyatla pilatin takıldı vucutuma alarji yaptı pilatin amaliyat yaram kapanmadı 15 ay 3 defa dendi takıldı çıkartıldı belirli zanlarda olmadı çıkartıldı pilatin takılıken koltuk deynekleriyle yürüyordu çıktık tan sora yürüyemedim belimde disklerde çökme var şimdi bende sadece kök hücte naklinden umut beklim inşalah olur bir an önce

Geçmiş olsun Sümeye, gerçekten de hiç aklımıza gelmeyecek basit bir hastalık nerelere kadar gidebiliyormuş sayende öğrenmiş olduk. Yanlış teşhis benim de aynen sen gibi gerçek sebebi anlaşılmadan önce yaşadığım bir süreç... Elbette insan böyle bir durum ile karşılaşınca kabul etmek kolay olmuyor ama tıp ilerliyor, umudumuzu hiç kaybetmeliyiz. Bunun yanısıra hayatımıza da bakmalıyız... İyileşeceğimiz günü evde oturarak hiçbirşey yapmayarak beklememeliyiz. Hayatı bulunduğumuz şekilde nasıl yaşayabiliriz onu düşünmeliyiz. Eğitim önemli, çalışmak, okumak, sevmek, gezmek bunları da ihmal etmemeli... Seni bu kadar yakından tanıdığıma sevindim Sümeye, sevgilerimle....

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Merhabalar, Öncelikle benden önce kendini anlatan arkadaşlarımın hikayelerini okudum, sizleri tanıdığım için birkez daha memnun olduğumu belirtmek istiyorum. Şimdi sıra benim hikayemde, benim de engelli olduğum o kadar uzun zaman oldu ki, artık anlatırken bile başkasının hayatını anlatırmış gibi hissetmeye başladım kendimi(!) Oysa o kadar çok anlattım ki, her beni tanıyana kendimizi anlatırız bir merak olur acaba nasıl oldu diye(?) anlatırız... Belki de bu yüzden artık kendi hikayemiz bizden de uzaklaşır... Uzaklaşması iyi aslında böylece hikayemiz bizden uzaklaştıkça biz engelliliğe alışmış oluyoruz.

13 yaşındaydım, Kaderim, Ortaokul son sınıfa geçtiğim yaz ayında bir süredir bizim farkına vardığımız tek ayağımdaki taban düşmesinden dolayı koşarken takılıp düşmelerim; babamın beni boynumun altındaki bezeyi doktora göstermek üzere hastaneye giderken yolda otobüsün bozulup hızla yürüdüğümüz sırada farketmesi ile değişti. "Neden böyle yürüyorsun?" diye sordu babam bende "ayağımda taban düşmesi var baba ondan dolayı" dedim. Hayatını evine ve çocuklarına bakmak için iş yerinde geçiren babamın önceden farketmemisi de aslında gayet normal... Doktora boynumun altındaki bezeyi gösterirken babam, ayağımdaki taban düşmesini de söyledi. Doktorlar bu konuya düşündüğümüzden daha çok eğildi oysa biz ortopedik bir ayakkabı önerirler diye düşünmüştük.... Sonra birçok testler yapıldı ve kas hastalığı olduğuna karar verildi. Ameliyat dendi... Her iki ayağıma da ameliyat yapıldı, uzun süre tedavi gördüm tam 2 senem ameliyatlar ile geçti ve koltuk değnekleri ile yürümeye başladım... Ameliyatlar beni iyi edeceğine daha kötü yapmıştı ve doktorlar "biz ameliyat etmeseydik daha kötü olurdun dediler" kötü de tekerlekli sandalye oluyor...

Psikolojim tabi olumsuz etkilenmişti bu durumdan, içime kapanmış evden dışarı hiç çıkmayan evde ömürünü geçiren biri olmuştum... Tam 8 yıl böyle geçti... Sonra koltuk değnekleri ile yürümelerimde bozuldu, benimde tabi moralim... ailemi üzmek istemiyordum ama kötüye gidiyordum....

Sonra yine hastaneye gittik ve o zaman yanlış teşhis ve ameliyat yapıldığını öğrendik... Asıl sebeb: Omuriliğimde bir timör varmış, bundan dolayı ayağımdaki taban düşmesi oluşmuş o zamanlar ve yıllar geçtikçe timör büyümüş, şimdi hemen ameliyat olmam gerekiyormuş... Yeniden ameliyat oldum ama bu sefer omuriliğimde ve timör alındı... Seviyem de T10 ile T11 arası... O ameliyattan sonra neler mi oldu? Aslında ben tekerlekli sandalyeye kullanmaya başladım ama hayatımda daha güzelleşti...

Önce bir iş buldum sonra eğitimime devam ettim, Şu anada Ön Lisas Halkla İlişkiler, Lisans İŞletme Fakültesi mezunuyum.

Sosyal doku projelerine katıldım, birçok arkadaşım oldu, sosyalleştim ve gönülül olarak birçok projede yer aldım.

Dernek çalışmaları ve etkinlikleri sayesinde çok gezdim... Kendi başıma ailem olmadan biryerlere gidebildiğimi de görmüş olmak özgüvenimi geliştirdi.

Özel tertibatlı otomobilim sayesinde ulaşım sorunumu çözmüş oldum. İstediğim her yere gidebilmek güzel....

Evlendim, 5 yaşında bir oğlum var.

Şu anda çok iyi bir yerde Halkla İlişkiler Uzmanı olarak çalışıyorum....

Yazarım da aynı zamanda birçok yerde yazılarım yayınlanıyor, bir kitap çalışmamda devam ediyor.

Kısacası hayatı seviyorum ve herşeye rağmen hayat güzel:)))

İletiyi paylaş


İletiye bağlantı
Sitelerde Paylaş

Hesap oluşturun veya yorum yazmak için oturum açın

Yorum yapmak için üye olmanız gerekiyor

Hesap oluştur

Hesap oluşturmak ve bize katılmak çok kolay.

Hesap Oluştur

Giriş yap

Zaten bir hesabınız var mı? Buradan giriş yapın.

Giriş Yap