Engelli Çocuğu Olan Ailelere Mücadele Gücü Veren En Güzel Rehber: Kutlay Bebek

[Can Sengul 149]

Fiziksel ve zihinsel engelli çocuğu olan aileler, kendileri gibi zor dönemlerden başarıyla geçmiş başka insanların hikâyelerinden çok büyük bir güç alır. Dünyada bu sorunun sadece kendi başına gelmediğini, her zorluğun bir çaresi olduğunu, derdi verenin arayan herkese dermanı da vereceğini bu yolla öğrenirler.

Sorunlarını paylaştıkça ve farklı hayatları dinledikçe mücadele azimleri kuvvetlenir. İşte o hikâyelerden biri, Kutlay bebeğin hayatı. 1 Ocak 2003'te Elazığ'da bir hastanede dünyaya gözlerini açtığında, ailesine mutlulukla birlikte nice ağır imtihan sürprizlerini de getirmişti. Kromozom hastalıkları arasında 200'de bir görülen bu hastalıkla doğan çocuklar genellikle doğar doğmaz ölüyor veya öleceği düşünülerek tedavi imkanları aranmadığı için kaybediliyor. Kutlay da doğduğunda, kalbinde iki delik vardı. Böbrekleri yapışıktı, gelişim geriliği ve fiziksel bozuklukları vardı, yutkunamadığı için ağzından beslenemiyordu ve tükürüğüyle bile boğulma ihtimali vardı.

Doktor baba Koray Kebir ve İngilizce öğretmeni anne Eda Akman, Elazığ'dan Adana'ya, oradan İstanbul'a ve Amerika'ya uzanan tedavi süreçlerinde birçok zorlukla baş başa kaldı. Maddi imkansızlıkların içinde hayırseverlerin desteğiyle nice güzellikler yaşadılar. Yaşaması, işitmesi, yürümesi, beslenmesi için gereken ameliyatlar halkın ve devletin desteğiyle yapıldıktan sonra Türkiye'ye dönen aile, benzer sorunları yaşayanlara rehber olması için Kutlay'ın 6 yıllık hayat mücadelesini yazarak kitap haline getirdi. "Kutlay Bebek: Trizomi ile Yaşamak" adlı kitap Postiga Yayınları'ndan çıktı. Bu süreçte en büyük zorluğu meslektaşlarının ümitsiz yaklaşımları yüzünden yaşadıklarını belirten Dr. Koray Kebir, engelli çocuğu olan ailelere her şeye rağmen mücadele etmelerini söylüyor. Aslında bu hikâyeyi öncelikle tıbbiyelilerin ve sağlıklı çocuğu olan ebeveynlerin okuması gerekiyor. Belki o zaman, engelli çocuğuna bakmak zorunda kalan cefakâr ailelere acıyıp, uzak durmak yerine, hayatlarını kolaylaştırmak için destek olmayı deneyenler artabilir. Ve, belki çocuğunun hastalığıyla zaten yıkılmış olan anne babalara "Nasıl olsa ölecek, uğraşmayın." diyen doktorların sayısı azalır. Kutlay bebeğin tedavi süreci, tıp biliminin imkanları açısından da tüm dünyada örnek gösteriliyor.

Şemsinur Özdemir

Kaynak: Zaman

[Berrin 21]

Öncelikle bu yazı için çok tşk ederim can.

Bazı zamanlar oluyor hastaneye gidince inanın kendi derdimi unutuyorum ve halime şükrediyorum neler var neler beterin beteri var.Doktorlar benim ailemede ve hatta benim yüzümede söylediler boyundan aşağısı tutmayacak,sadece gözleriyle konuşacak kendinizi buna hazırlayın dediler.Çok şükür bugün ki halime çoğu işimi kendim yapabiliyorum en önemlisi yemeğimi yiyebiliyorum bu benim için çok önemli.

Evet biz hastalar ve ailelerimiz çok büyük bir sınavdan geçiyoruz ama ben inanıyorum ki sabrımız ve inancımızla bununda üstesinden gelicez,rabbim hepimizin yardımcısı olsun.

[Guest DOĞRU YOL]

Sayın can bey

Emeğine sağlık...teşekkürler...

Engelliye dünya cehennem ve inşallah ölüm cennet mükafat olur...Allah yar ve yardımcımız olsun inşallah...