Sefalet;Zulüm;Gözyası ve Şefkat

[ZeYNa 0]

Sefalet Zulüm Gözyaşı ve Şefkat

Bu fotoğraftan istediğiniz kadar yorum çıkarabilirsiniz heralde. O kadar fazla Duygu çeşidi var ki ve o kadar etkileyici bir kare yakalanmışki insanın hem içi parçalanıyor hem de içi kıpır kıpır oluyor. Sefaleti bitkinliği bıkkınlığı çaresizliği görmek elbette insanın içini parçalıyor. Ama o zor zamanında kardeşini dizine yatırması ve ona hem sahip çıkması sen benim himayemdesin seni koruyorum diyebilmesi hem de ondan destek alışı… Kimbilir belki de başka kimseleri kalmaış ve ne başka başını dizine koyacağı birisi ne de saçını okşayacağı birisi vardır. İçlerinden ağlıyorlar belliki. Herşeyin arasında o şefkat duygusunu o sahiplenme duygusunu görebilmek ne güzel. O şefkat duygusundan mahrum değil. Bizler de onun kadar sahip olabilsek zaten bu manzaralar yaşanmaz.

Masum Bir Çehre ve Ekmek Teknesi

Ne kadar da kıymetli onun için elinde tuttuğu pamuk şeker. O kadar ki açmakla açmamak arasında gidip geldiğini bile söyleyebiliriz. Sanki yeme de yüzüne bak der gibi bir hali var. İki Elle sımsıkı sarılmış. Kendi kazandığı parayla almış olmasından mıdır yoksa ayda yılda ancak böyle bir anı yaşayabiliyor olmasından mıdır bilinmez ama o anki dünyası pamuk şekeriyle dolu. Keşke hepimiz az şeylere razı olabilsek. Bulduklarımızla Mutlu olabilsek. Ancak o zaman bireysel ve toplumsal huzura kavuşabiliriz.

Minik Bir Kalbin Umudu Olmak

Sizce şefkat bu değil midir?

Değil midir karşılıksız uzanan el?

Eldeki çöpe atılacak birkaç lokma

Gel bunu bir de çarpan o minik kalbe sor.

[Can Sengul 149]

Yorumlarıyla beraber Resimler anlam kazanmış Tşkler melike