Engelli İnsanların Cinsel Hayatı

[Guest DOĞRU YOL]

Daha önceleri bu konu hiç aklıma gelmemişti. Sanki cinsellik hayatın bir parçası hem de büyük bir parçası değilmiş gibi, sanki engelli insanların buna ihtiyacı yokmuş gibi...bugün hürriyet pazar'ı okuyunca birden utandım kendimden. Gayet açık ve net biçimde anlatmışlar sorunlarını. Bazıları hiçbir şey hissetmiyormuş, bazıları ise hissetmesine rağmen engelli olduklarından çekiniyormuş, bazıları hiçbir engeli olmadığını söylüyor...

Hiç aklıma gelmemişti belden aşağısı tutmayan birinin cinsellik yaşayamayacağı. Aslında onlar yaşayamadıklarını da söylemiyorlar. Tıp çok gelişti; iğneler, ilaçlar vs... diyorlar. Erkekler bir bayan gördüklerinde nasıl heyecanlandıklarına anlatıyorlar. Bayanlar ise tam olarak hissetmemelerine rağmen onları mutlu etmeye çalışan partnerlerini...

Bazıları cinselliği sağlıklı bir biçimde yaşayabiliyor. Bazıları gayet sağlıklı spermler ürettiklerini söylüyor. Ama çoğunun ortak sorunu ereksiyon ve orgazm olamamak. Bir erkeğin belki de en korkulu rüyasını yaşıyorlar. Asıl dikkat çeken kısım ise orgazmın her şey olmadığını vurgulamaları. Onlar için önemli olan ruhsal orgazm. Karşısındaki partnerin bunu yaşaması onlara göre sağlıklı bir seksten alınan hazla aynı.

Dikkatimi çeken kısım ise; doktorun engelli bir bayana söyledikleri. Bayan çok fazla bir şey hissedemediğini söylediğinde doktor,sağlıklı bayanların bile çoğunun pek fazla hissedemediğini söylüyor...bu da görünmeyen engellere örnek teşgil ediyor olsa gerek.

Utandım kendimden. İnsan kendi sorunlarına öyle bodoslama dalıyor ki başkalarının sorun yaşayamayacağını düşünüyor. Hem de böylesine büyük sorunları asla aklına getiremiyor. Ama utancımın en büyük nedeni de onlar öncelikle karşısındakinin mutluluğunu düşünüyor. Onun mutluluğu ile zevkin doruklarına ulaşıyor. Biz ise hala ego tatminleri ile geçiriyoruz günlerimizi. Durup soluk almıyoruz, karşımızdakine bakmıyoruz...

ALINTI

[Guest sarcak]

Bizim toplumumuzsa seks zaten bir tabu hiç kimse öyle ulu orta ,bu konuyla ilgili istediğini söyleyemez.

Birde herhangi bir sakatlığınızın olduğunu düşününü bu sefer zorluk 100kat artmakta doğal olarak.

İnsan öyle bir metabolizmaya sahip ki , vücudun bir kısmı sakatmış diğer parçalar onu dinlemiyor.Onlar normal faliyetlerine devam etmek istiyorlar.

Mesala beyniniz sağlıklı birşekilde hormonlarını salgılamaya devam ediyor.

Bu durumda olay dahada kötüleşiyor.(en azından kendi namı hesabıma durum böyle) Sonuçta kasap vitrinlerinin önündeki kediler gibi hissediyorsunuz kendinizi.

Ağzınız sulanıyor ama hayal etmekten öte birşey yapamıyorsunuz