Fani Dünyada €b€di S€vgi...

[zeynepkrtas 26]

Fani Dünyada €b€di S€vgi

Hiç görmedim yüzünü

Hiç duymadın sesini ey can

Lakin görmeden, duymadan

Aldın kalbimdeki yerini

Sanki hep tanırdım seni

Çünkü canından çıkan bir canı sevdim ebedi

Öyle bir can ki sana değer değil diye

Sana dair yazamadı hiç bir şiiri yüreği

Ben de bir gün görmeyi ümid ederken seni

Toğrağın altında gördüm oysa, o naciz bedenini

Ve o an anladım, ölüm hayatın acı gerçeği

O güne dek

Hiç eşlik etmedim insanlara

Bir can girerken toğrağa

Hiç dua etmedim

Taş duvardan, toğrağın altındaki bir bedene

Hiç bakmadım

Yer altındaki bir cana ağlayan gözlere

Hiç görmedim

Gidenin ardında yas tutan, ağlayan

Eşi, evladı, gelini bir arada

Görmez olayımdım, yaşlı o gözleri

Duymaz olaydım, o feryad figanı

Yaşasaydın da hiç göremeseydim seni

Hiç yanmasaydı sevdiğimin canı

Yaşasaydın da yalnız bırakmasaydın cananımı

Oysa sen hiç bilemedin beni

Göremedin onu nasıl sevdiğimi

Bendeki de sendeki gibi bir karşılıksız sevgi

Sevmese de beni

Sevdim işte senin de sevdiğini

Bir tek yanında olmaktı kalbimin tek dileği

Olmadı, yapamadım

Çünkü sevmedi beni

Değildi asla bana sevgisi

Sana olan sevgisinin binde biri

Çünkü başkasınındı sevgisi

Oysa ben

Ona, kalbimin denizi, sevdamın güneşi dedim

Öyle sevdim

Oysa ben

Gel dediğinde geldim

Git dediğinde gittim

Ama yanlış yaptım

Giderken geri dönmeyi düşünmedim

Gittim bir daha geri dönemedim

Giderken kalan olduğumu fark edemedim

Anladım ben en başta yanlış yaptım

Sabredip sevgiyi hak etmedim

Kendimden vazgeçemedim

Mutluluğa pişman olmayı değil

Mutsuzluğa pişman olmayı seçtim

Ben kendi kendime yenildim

Lakin bırakmadı sevdası peşimi

Hep onu sevdim

Sonunda ne seni görebildim

Ne de sevdiğim canda canan olabildim

Oysa

Böyle mi olmalıydı ey can !

Ölürken mi tanımalıydı seni bendeki can

Bak bir yıl oldu sen gideli bu dünyadan

Ben bile unutmazken hiç görmediği seni

Ben bile geçirirsin diye sana dökerken derdimi

Bir düşün ne haldedir yuvan

Bir düşün ne haldedir candan öte o can

Düşün sana benzeyen o gözlerden

Sana dair akan o bir damla yaş aslında kan

Düşün bebekken koynunda yatan

Senin emeğinle büyüyen

Sen hayattayken, korkarken onun için her an

Düşün ne haldedir şimdi candan öte o can

Sensiz, seni hiç unutmadan, varmışsın gibi

Yoluna devam etmektir ona da kalan

Benim onsuz kaldığımda yaptığım gibi her an

Aynı şey değil elbet, ben de bilirim senin gibi

Olmasın da asla bedeninin toprağın altında yeri

Lakin görmediğinde yüzünü

Duymadığında sesini

Yalnız kalbimde hissedersen yaşadığını

Ölüden farkı da olmuyor yaşayanın dünyadaki yeri

Lakin gerçekten sevdiysen bitmiyor kalbimdeki o sevgi

Çünkü sevda bir beden değilki

Sevgi ne ölü ne de fani

Sevgi hep diri

Çünkü sevgi ebedi

Adı anne, baba, kardeş evlat ya da sevgili

Kalbindeki duygunun gerçek adı sevgi

Bu fani dünya da ölümsüz olan, ebedi olan tek şey sevgi…

Sadegül Bayrak...

[Berrin 21]

Çok güzel şiir çok anlamlı emeğine sağlık Canım.