İclal Aydın Şiirleri

[yarali kalp 13]

Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım

Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar

Biliyormusun? Bu ikimizin hikayesi

Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın

Bildiğim yerlerdemisin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi

Sevdiklerin özlemi sardımı nicedir kalbini

Pişman mısın başlamadıkların için, iç çekiyorsundur şimdi

Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyormusun hala

Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim

Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler

En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin

Şimdi düşlediklerimin neresindesin

Dedim ya

Bu ikimizin hikayesi

Islandımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı

Bizi buluşturan kaldırımları

İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum

Ben unutmadım diye

Hatırlıyormusun sonunu değiştirmediğimiz filmleri

Hayatın gerçeğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği

Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği

Büyürken vazgeçtiklerimizi yada vazgeçittirdikleri şeyleri

Ne Olacak Halim

Çabuk mu büyüdük dersin

Biliyorum

Ne Olacak Halim

Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir

Neleri bırakmış olacağım birde

Ne aşkları

Ne başlangıçları

Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi

Biliyormusun

Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh

Ne Olacak Şimdi Halim

İclal Ayd

[yarali kalp 13]

benden önce söylenmiş sözlerin haklılığına kızdığım oldu zamanında

ama inandığım da

ömrümde her şarkı, başka bir kapı açtı

bu şarkının ardında sen, bu kapının ardındaysa

benden önce söylenmiş sözler vardı

seçtiğimiz hayatlar mı bunlar? seçtiklerimiz mi

bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı

seçtiklerimiz evet

hayat bu sevgilim, çoktan seçmeli

senin aşkınsa, bir dönem ödevi

bir şarkı tuttum sevgilim

bir kapı açtım ikimize

ikimiz, çokmuşuz meğer bu resme

kapatmadan bu kapıyı yine de

bu yaralar bereler, sanadır, bileler

çok canım yanıyordu, gördüklerimden ve göreceklerimden

benim kanayan dizlerim yoktu hayatta bir tek

benim de kanattıklarım vardı elbet

ezdiğim kumlar ve geçtiğim yollar hala gölgemi taşıyorlar

hani demiştim ya en başında

"ne ayrılıklar, ne aşklar, ne başlangıçlar" diye

yani, demem o ki, çok zor günler geçirdim vaktiyle

bu şarkı sadece benimdi sevgilim

ve ben büyük bahçeler istemiştim ikimize

yazmışsın ya "onu sevebileceğimi düşünmüştüm" diye

işte o günden beri, belki de bu yüzden sadece

bu yaralar bereler, sanaydı, bileler

göreler aşkımı

şahidim gökkubbe

İclal Aydın

[mavi_86 5]

güzel paylaşımlar için teşekkürler emeğine sağlık

[birisi 3]

Biliyormusun

Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh

Ne Olacak Şimdi Halim

İclal aydın'ın bütün şiirlerini çok beğenerek okuyor ve dinliyorum paylaşım için çok teşekkürler canım arkadaşım

[Bay_Seyhan 9]

Paylaşım için Tşkler

[ibrahim 2]

şiirleri kendimi yazıyor bilmiyorum ama iclal aydın ın şiir yorumu gercekten çok güzel oluyo.

bu güzel şiiri bizimle paylaştığın için teşekkürler. emeğine sağlık.

[zeynepkrtas 26]

Babama Selam Söyle

Karlı bir akşamdı ankara'da;

Son kez elele yürümüştük,

Bitmesin istediğimiz yola.

Kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık.

Yazarsın bana demiştin.

Bende yazarım sana sık sık.

Ağlıyordum....

Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı.

Elimi daha sıkı tuttun,

Anlıyordun....

Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim,

Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedin,

Kelebekleri kitap arasında kurutma,

Sık sık fotoğraf çektir, yolla bana,

Kitaplarım sana emanet,

İncitme kimseyi, kin büyütme kalbinde...

Beni bekle...

Yol bitti, gidiyordun artık; gittin

Sokakta gördüklerimi, filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre,

Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye,

Kitaplarını okudum, kelebeklerine dokunmadım,

Öğrendiğim çiçek adlarına yenilerini ekledim,

En çok fesleğeni, çoban heybesini, akşam sefasını sevdim.

Seni beklerken çok şey öğrendim,

Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam...

Nasıl olsa bulacaktır diye, her görüşümde aynı sesle seslendim

Uçak, babama selam söyle!

Beni kötü rüyalardan uyandıran sevdiğim ilk adam...

Bir bilsen seni nasıl özledim...

Kar yağıyor şimdi, otuz yaşım bitti,

Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri,

Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi;

Selamını aldım babacığım,

Kin büyütmedim kalbimde....

Küçük kızının gözleri hala senin çiçeklerinde.

Uçak, babama selam söyle!

Uçak, babama selam söyle!

İclal Aydın

iclal Aydın'ın Bir Şiirini de Ben Eklim Dedim...

Teşekkürler Canım Paylaşıların İçin...

[yarali kalp 13]

Ne zaman eskiyor sevgiler

Ödenen bedellerin acısı geçince mi?

Yağmur yağıyor, mutfak camındayım

Nasıl üşüdüğümü bilemezsin

Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne

Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama

Şimdi telefon açsam sana

Sesini duymakta yetmiyor ki

Hep ayni cumleler.Babamlar nasil? Ilacini aldin mi? Nedenini bilmedigim bir aglamak var icimde

Bir yerlere sigdiramiyorum yuregimi

Bazen dalip giderdin mutfakta yemek yaparken, tahta kasikla tencerenin basinda oylece

Ne dusunurdun acaba?

Ozlemek cok fena anne, anlamak seni daha da...

Omuzlarim agriyarak uyaniyorum sabahlari

Benim kizimin omuzlarini ovmasina daha cok var

Gittikce sanami benziyorum ben?

Ya da 'annenin kaderi kiza' dedikleri dogru mu?

Kaynak: ForumPaylas.net [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

'Baban eskitir herseyi kizim, 'demistin bir kez

Anlamamisim meger, eskiyormus annecigim

Omzunu ovacak kalmiyormus meger ayni evin icinde

Şimdi duysan bunlari, ne uzulursun mutsuz mu kizim diye, coktan kendinden vazgecmis bir sesle

Mutsuz degilim de anne, yagmura ve mutfagimdaki kedere care bulamiyorum

Evimi topluyor, toz aliyor, patlican kizartiyor, televizyon seyrediyor, aksam calan kapiyi aciyorum

Actigimi goren olmuyor

Pisirdigim yeniyor da, guzel olmus denmiyor

Cay demleniyor demleniyor, demleniyor...

Kederim mutfagimın her yerine yerlesiyor

Ah nasil eskiyor hersey anne, nasil eskiyor

Eskilerimi de atmaya kiyamiyorum

Seni çok özlüyorum

Bana yasakladığın bahçeler sanada mı uzaktı hep Gidemeyişine ağladın mı sende

Ne zaman eskiyor sevgiler

Ödenen bedellerin acısı geçince mi?

İşte böyle kalbimde bir acı şarkılar seni söyler

İCLAL Aydın

[yarali kalp 13]

Kulağımın içi kaşınıyor.

Felaket.

Önce azar azar başlıyor kaşıntı, geceleri.

Sonra artıyor.

Kaşımak da bir zor ki kulağın içini.

Bir türlü geçmiyor.

“Ne yapsam acaba?” diyorum.

Günler geçtikçe daha da artıyor.

Doktora gitmeye karar veriyorum. Arkadaşlarıma soruyorum

“Tanıdığınız iyi bir kulak burun boğazcı var mı?” diye.

“N’oldu ki?” diye soruyor arkadaşlarım.

“Kaşınıyor kulağım” diyorum. “Uyuyamıyorum geceleri, kulak kaşınmasından!”

Bir doktorun adını söylüyor bir tanesi. “Çok iyi doktordur” diyor.

“Kimsenin çözemediğini çözer, iyileştiremediğini iyileştirir.”

Gidiyorum doktora. Gözlüklü, şirin bir amca.

Elinde bir büyüteç, kulağıma bakıyor.

Şaşırıyorum önce. “İçinde kaşıntı var” diyorum. “Öyle büyüteçle ne anlayacaksınız ki?”

“Yok” diyor, “Ben çoktan anladım ne olduğunu da, şimdi daha iyi görmek için bakıyorum.”

“Nedir?” diyorum doktora.

“Eski sözler kaçmış kulağınıza” diyor.

“Nasıl yani?” diyorum.

“Kimin sözleri?”

“Bakacağız” diyor.

Sonra bir alet çantasından kocaman, ucu ince, cımbıza benzer bir alet çıkarıyor.

“Yan durun. Kıpırdamayın” diyor bana. Biraz irkiliyorum.

“Eski sözler” diyorum, “Ha?”

Cımbızın ucu kulağıma giriyor, canımı acıtmıyor nedense.

“Bir erkek sesi bu” diyor. Sanki bir uğultu duyuyorum.

Cımbızı çıkarıyor kulağımdan. “Yalan kaçmış kulağınıza!” diyor doktor.

Yalana bakıyorum. Küçücük bir şey gibi gözüküyor.

“Vay be! Günlerdir kulağımı kaşındıran bu muymuş? Hangi yalan peki?” diyorum.

“Durun, bekleyin” diyor doktor. “Dikkatli olmamız lazım. Tekrar kulağınıza kaçabilir.

Önce şu deney tüpünün içine koyalım. Sonra serbest bırakırız.”

Yalanı tüpün içine koyuyor. Kapağını da kapıyor tüpün.

Serbest kalıyor yalan…

“Seni seviyorum” diye cılız bir ses geliyor tüpün içinden.

“Yalanmış ha?” diyorum.

Kulağım bile anlamış, kalbim hálá anlamıyor…

Iclal Aydin