Özün Sözü

[mavi_86 5]

Yeşil yollardan geçtim ben hep ayaklarım acemiydi bilmiyordu gideceği yeri,kızarmış güneşin sıcaklığı yaktı saçlarımı ve kaldırdım başımı masmavi gökyüzüne baktım,gözlerim kamaştı her yer mavileşti birden.Umudumla direnişimle açtım yüreğimi gökyüzüne ve savaştım kendimle içimdeki öfkeli BEN ile...Sevmeyi sevmiştim ben oysa ki,sevginin içindeki bütün renkleri...karanın en karasını umudum en mavisini direnişin en kırmızısını sevmiştim...Ne ayaklarım gideceği yeri biliyordu ne de gözlerim bakacağı yeri...Titreyen ellerimle kapadım yüzümü gerçekleri görebileyim diye...Ve bir baktım ki renkler solmuş her yer kararmış yüzümü kapamak asıl gözlerimi ve yüreğimi gerçeklere açmakmış geç anladım...Maviler yeşiller kırmızılar sadece yüreğimde ki umudun renkleriymiş...Aldanmışım kendime...VE ben benimleyken,umutluyken dirençliyken maviymiş her yer...Şimdi ayaklarım biliyor nereye gideceğini,gözlerim kimi göreceğini biliyor ve yüreğim besleniyor umutla sevgiyle,Aydınlığa çıkıyor günlerim artık yüzümü güneşe çevirebiliyorum gözümü hiç kırpmadan...gülerek bakıyorum ve sahipleniyorum güneşi seve seve... (MAVİ_86)

[zeynepkrtas 26]

Teşekkürler Paylaşımın İçin Güzeldi.... Kalemine Yüreğine Sağlık Burçin...

(Aydınlığa çıkıyor günlerim artık yüzümü güneşe çevirebiliyorum gözümü hiç kırpmadan...gülerek bakıyorum ve sahipleniyorum güneşi seve seve...)

[mavi_86 5]

Teşekkürler Paylaşımın İçin Güzeldi.... Kalemine Yüreğine Sağlık Burçin...

(Aydınlığa çıkıyor günlerim artık yüzümü güneşe çevirebiliyorum gözümü hiç kırpmadan...gülerek bakıyorum ve sahipleniyorum güneşi seve seve...)

ben teşekkür ederim