Sevmek Yüreklilerin İşi

[CEMRE 18]

Sevmek Yüreklilerin İşi

İnsan düşünmeli giderken

Bir gün gidecekse o gün için binlerce kez düşünmeli belki de...

Kan ter içinde uyanmalı geceleri uykularından.

Gidecekse çıktığı kapının eşiğinde arkasına dönüp bakmamalı.

Çok düşünmeli o kapıya yürümeden evvel

Ciğerleri parçalanmalı gidiyorsa.Eğer giderken acımıyorsa içi dönmemeli...Dönmemeli....

Düşünmeli insan!

Gittikten sonra ellerini bıraktığı insanın ne hale düşeceğini düşünmeli

Dünyasının nasıl kararcağını düşünmeli!

Bencil olmamalı insan!.

Kendi mutluluğu için karşısındakinin mutsuzluğunu göze almamalı.

Sevdiği kişi onunla olmaktan mutkuysa mutlu olmalı insan!

Önemli olan karşısındakinin mutluluğu olmalı.

Sevgisini buruşturup atmamalı bir kenara.

O gidebilme cesaretini bulmamalı kendinde....

Seviyorum diyorsa içi titremeli insanın!

Seviyorum ama ....Dememeli insan...Aması olmamalı sevmenin.

Çekip gitmenin bir kılıfı olmaz ama illede gitmsi gerekiyorsa insanın çok geöerli bi sebebi olmalı

Eften püften sebeplerden gitmemeli İnsan!......

Ondan gitmesi gerekiyorsa illede hayatına başka birini almamalı daha yüreğindeki ilkin yangını sönmeden !.....

Giderken neyselere

sıkıldımlara sığdırmamalı yaşananları....

"Elimde olmaya sebeplerden gidiyorum ama Allah şahidim olsun ki senden başkası girmeyecek yüreğime.Ecel olsun bana senden başkası" diyebilmelii insan!....

Bırakıp gittiğine hissettirebilmeli dürüstlüğünü

gitmesinin sebebinin zorunluluk olduğunu

Senden gidiyorum ama bunu bil yaşasam bile öldüm ben diyebilmeli!....

Osuzluğun ölüm olduğunu hissettirebilmeli karşısındakine..

Ve insan eften püften sebeplerden gidiyorsa gidişinden yıllar sonra aynı ukalalığını üzerine takıp dikilmemeli onun için yananın karşısına "beni affet"diye.......

Ar damarı olmalı insanın! utanmalı insan!!!!!

Yine insan duygularını

yıllarınıyaşananları çiğneyip giden insana geri dönme cesaretini vermemli.

Buruşturup ettığı sevdasını hiçbirşey olmamış gibi düzeltmeyeciğini hissettirebilmeli!....

Giderken takındığı kendinden emin ifadeyle dönmeyeceğini bildirmeli hayallerini yıkana...

"Nasıl olsa affeder" cümlesini kurdurtturmamalı karşısındakine

Sevgisini kolay kolay gözden çıkaracak cesareti vermemeli

Karşısındaki onu kaybetmekten korkmalı."Sevgimin küçümsediğini hissettiğim anada gururum onu çiğner diyebilmeli"....

Gururunu çıkartabilmeli insan gerektiğinde!.....

"Sebepsiz gidişin dönüşü yoktur"u karşısındakinin her zerresine iyi işleyebilmeli

İnsan yumruğunu vurabilmeli masaya!....

Karşısındaki ona ne yaparsa yapsın hiç kesilmeyecek bi sevgi deryası olarak göstermemeli insan kendini!:..

Benimde bir sabrım var diyebilmeli!.Sevgisiyle oynattırmamalı!.

Kürkçü dükkanı olmamalı insan!!!

Hakedene vermeli sevgisini!.

Ve insan çok düşünmeli sevgisini verirken

Sevda aleminde güneşli günlerin yanısıra fırtınalı günlerinde olacağını bilmeli....

Çok iyi düşünmeli insan!.Bu dikenlerle dolu yolda onu bırakmayacak birini seçmeli yanına Yar diye ...

Karşısındakini tanıyarak sevmeli....

SEvdiğini diğerlerinden ayıran özelliklerini görmeli insan ...Ve sonra sevmeli....

İnsan uzun uzun düşünmeli bu yola girerken.

Sevda köprüsünü sırattan ince olduğunu çok iyi bilmeli insan!...

Sevda işinin yüreklilerin işi olduğunu bilmeli....

ama en önemlisi

Sevda aleminde sadece yüreklerin barınabileceğini çok iyi bilmeli insan !!!!!

alıntı