Bir İnsanı Sevmekle Başlar Herşey...

[Guest DOĞRU YOL]

Yeryüzünün en muhteşem varlığı olan insanı diğer varlıklardan ayıran en önemli özelliklerinden biri de aklı ve düşünme yetisidir. Bu özelliğinin farkında olan bir birey başkalarına zarar vermeyi bir kenara bırakın bu tip çirkin düşünce ve tavırları aklından dahi geçirmez çünkü bilir ki bu dünyada ne ekersen onu biçersin. Ne de olsa öfke tohumları saçıldıktan sonra yeşerip çiçek vermezmiş.

Şüphesiz ki dünya sadece insanlar için var edilmemiştir ya da bu dünya da sadece insanlar yaşamamaktadır. Daha nice güzel ve paha biçilemez varlıklar var. Ağaç, kuş, çiçek bunlardan yalnızca bir kaçıdır. Bu varlıkları böyle bir çırpıda sayıyoruz fakat onları tam manasıyla tanıyor muyuz ya da onlara gereken önemi gösteriyor muyuz? Bu ve buna benzer soruların cevabı birçok kişi için evettir. Eğer cevabımız gerçekten de evetse çiçekleri dalından koparıp solmalarına neden göz göre göre izin veriyoruz ya da bize hiçbir zararı dokunmayan hayvanların spor başlığı altında katledilmelerine göz yumuyoruz? Bakın saydığım bunca şeyler aslında yeterince duyarlı olmadığımızı ortaya koymaktadır.

Daha somut bir örnek olarak ağaçları ele alalım. Kış mevsiminde kurudurlar öyleki hiçbir hayat belirtisi yoktur. Bahar mevsiminde ise adeta sihirli bir uykudan uyanırcasına canlanıp çiçeğe dururlar. Peki ya biz insanlar ne yapıyoruz? Çiçek açtıkları vakit güzel gözüktükleri için ya da güzel koktukları için solmalarına kayıtsız kalıyoruz. Çiçek açtıkları vakit incitmesek meyveye durunca incitiyoruz peki ama neden? Meyvelerini toplaması zor geldiği için olabilir. Eğer ben o muhteşem varlıkların yerinde olsaydım kış mevsiminde uyuyup bütün olanlara rağmen ilkbahar da hiçbir şey olmamış gibi davranamazdım. Acı çekeceğimi bile bile yeniden o ihtişamla uyanamazdım. Her şeyi göze alarak hazana razı olurdum..

Bana göre diğer bir ulvi varlıkta kelebeklerdir. Hayatlar kimi zaman birkaç dakika, kimi zaman da birkaç saat ama genellikle bir güncüktür. O bir güne neler sığdırmazlar ki? Doğarlar, sevgiyi tadarlar, hayat tecrübesi edinirler ve nihayetinde de ölürler. Biz insanlar için bir gün pek bir şey ifade etmez, çağımızın bir getirisi midir bilinmez. Oysaki bir günde düzinelerce sayfa okunabilir, birisine onu ne denli çok sevdiğimizi söyleyebilir ya da birine ne kadar değerli olduğu hissettirilebilir. Başka bir deyişle bir günü bir asır kadar uzun ve bir o kadar da güzel yaşayabiliriz.

Üstad Saik Faik Abasıyanık’ın dediği gibi ‘Bir İnsanı Sevmekle Başlar Her Şey’ bu söz bende hayat görüşü niteliği kazanmıştır. Öyle ki Dünya üzerinde ne kadar kötülük yapılabilirse hepsini eksiksiz yerine getiren ender varlıklardan olan insanı tüm olumsuz yönlerine karşın sevebilen bir kişi için hiç kimseye zararı dokunmayan o minicik varlıkları da sevmek o kadar da güç olmasa gerek. Birilerini sevmek için sevilmeyi, birilerini mutlu etmek için de mutlu olmayı beklemeyelim eğer böyle yaparsak o an hiç gelmeyebilir. Artık vakit harekete geçiş vaktidir.

YAZAR : Selma Karasülük