nazlican

Üye
 Profili  İçeriklerini bul

  • İçerik sayısı

    404

  • Katılım

  • Son ziyaret

  • Days Won

    2

İletiler bölümüne nazlican kullanıcısının eklediği dosyalar

  3. gönderildi · Mesajı raporla

    Ewt tekerlekli sandalyemle geçişlerimi kendim yapıyorum.sandalyemle koltuğa gececeksem eğer yan parkederim arabamı kollarımdan kendimi kaldırıp koltuğa otururum.taksiye geçişlerde sandalyem biraz daha düz oluyor.ilkin bacaklarımı taksiye koyarım taksinin camını acar bi kolumla camı tutar bi kolumlada taksinin koltuguna tutunup kendimi kaldırır otururum.ama genelde taksilerin arka koltuklarına zor geçiyorum onun sebebide kapıları yarım acılıyor ve geçişte zorlanıyorum.herkes bilir ön koltuk benimdir=))bu geçişlerimi de kimse öğretmedi maalesef düşe kalka kendim öğrendim.ilk yıl biraz zorlanmıştım ama artık zorlanmadan geçiyorum çok şükür...

  4. gönderildi · Mesajı raporla

    Seviye ve hasar çok önemli bu noktada.buna bağlı olarak iyleşebileceklerde var iyleşemeyeceklerde.valla açık söyleyim ben kendimi pekte umutlu bir vakıa olarak görmüyorum.çünkü 11 yılda hiç bir gelişim olmadı gram kadar hissimde bile inme olmadı daa ne denirki.ama tıp gelişiyor.ben göremesemde umutluyum benden sonrakiler görecektir.Mutlak bulunacaktır çaresi er yada geç buna inanmaktayım.Ve Can şunuda eklemek istiyorum bizimki sadece rehabilitasyonla geçmez o daha hafif hasarı olanlar için geçerli.olsa bile ilkin ameliyat ilac en son rehabilitasyon olur diye düşünmekteyim.herşeye sıfırdan başlanacak zorlu bir yol olacak bundan dolayı.

    Selam ve duayla...

  6. gönderildi · Mesajı raporla

    Bozdur bozdur harca...

    Ben yat ve kat almayı düşünüyorum=))

    Önceye göre düzelme var engelli maaşlarında ama tabiki yeterli değil.

    Tek başına kalan bir engelli bu maaşla başka geliri yoksa nasıl geçinsin?

    Zaten bir başka gelirin oluncada alamazsın o maaşı o da sacmalık.Yani hem babanızdan kalan maaşı hemde engelli maaşı alınamazmış.

    Birinden birini seçmek gerekiyormuş,pes diyorum umarım düzelir.Yoksa oturda öl bu hayatta...

  10. gönderildi · Mesajı raporla

    17 Ağustos hayatımın dönüm noktası.anlatırken yaşıyorum her seferinde o günleri yıllar geçmesine rağmen. O gece 02.00 gibi yatmıştım annemi ve erkek kardeşimi en son gördüğüm saat.uykudan bir sarsıntı ve ugultu sesiyle uyandım.ve bir ışık belirdi odaya yatağımda oturdum ve o korkuyla başımı ellerimin arasına alıp çığlık atmamla evimiz yıkıldı.kaçmaya hiç vaktimiz olmamıştı bile.gözümü açtığımda zifiri karanlıktı.anlatması o kadar güc ki.belimde tavan vardı ve kıpırdıyamıyordum.saniyeler dahi zor geçiyordu çok zor.gelen kurtulamıyacağımı görünce beni ve ablamı bırakıp gitti.hep umutluydum kurtalacağım adına ama kurtarmaya gelenler bi iki uğraştan sonra ablama kardeşin çok kötü sıkışmış ve kurtulamaz dediler ve ben duydum.ve o adamlar bizi bırakıp gittiller.işte o an çok kötüydü.ondan sonra kurtulmak için degil sadece acımdan ölmek için dua etmiştim.en sonunda enkazda bayıldım ve öle çıkardılar.Unutmadım o günlerimi yıllar geçsede unutamam.ve acı gerceklerle hayatıma devam etmek zorunda kalmıştım.Annecimi erkek kardeşimi sağlığımı ideallerimi hayallerimi geçmişimi herşeyimi bırakarak çıktım o enkezdan...

  11. gönderildi · Mesajı raporla

    Canım dostum yüreğim burkuldu yazını okurken senle birlikte o günleri tekrardan yaşadım sanki.

    Dönüp baktığımda 11 yıl geçmiş yüreklerimizde ne izler kalarak geçti o yıllarımız.

    Deprem bizim için dönüm noktasıydı dostum onca kayıplarımızın yanında birbirimizi bulduk.

    Bunun için şükrediyorum iyiki varsın dostum ve sen çok güclüsün çoook.

    Rabbim kimselere bu acıyı yaşatmasın.selam ve duayla...

  16. gönderildi · Mesajı raporla

    Ferdi Güngör öncelikle aramıza hoşgeldiniz.bu duyarlılıkla aramızda olmanız benı daha fazla mutlu kılmıştır.ne kadar tam anlamıyla alayamasanızda buna çaba sarfetmeniz düşünmeniz ve dile getirmeniz kesinlikle takdirlik bir durum.size kendi adıma teşekkür ediyorum.benim cvbımda ewt oldu ama bu cvbı acık söleyim hemen verememiştim.ama zamanla durumları aşmak kabullenmek ve yol almak elimizde.toplumun bakış acısı dediğiniz gibi birazda bizlerin elinde.bizler dik durabilirsek bizi kimse yıkamaz.ve şunada inanmaktayım her engelli cevherlerle dolu önemli olan insanın içindeki o cevherleri dışa çıkarabilmektir.umarım her engelli böyle bakar hayatına ve başarılarınla sürdürür hayatını.radyo bölümümüzede gelirseniz seviniriz.saygılar...

  23. gönderildi · Mesajı raporla

    Yeme alışkanlığı: Sıkıntılı günlerinde iştahı açılan ve kendini yemeğe vuran kişiler, ağlarsa daha az yiyerek formlarını koruyor.

    Daha iyi uyku: Kederli olduğu günlerde gözyaşı döken insanlar, diğerlerine göre, rahatlayarak daha iyi uyku çekiyor.

    Bana uyan bunlar.

    Ciddende agladığımda ardından hemen uyurum deliksiz ve ağlayınca tüm iştahım kesilir.

    İyi bir yönü forumda kalıyorum=))

    Teşekkürler nazancım.Ağlasakta zaman zaman ardından gülebilelim inş.kalıcı ağlayışlarımız olmasın inş...