Kaptan14

Üye
  • İçerik sayısı

    631
  • Katılım

  • Son ziyaret

  • Days Won

    2

İletiler bölümüne Kaptan14 kullanıcısının eklediği dosyalar


  1. İlk yıllarda..Yaşam ile son arasında gidip gelirken...Zor anların çıkmaz sokağında..

    Bunalmışlığın doruğunda ..Akla geliyo bu düşünce..Çaresiz olmak..

    Kötü düşünceleri bir mekanda topluyor..İyiye yoracağınız bir şey kalmıyor..

    Beklentileriniz sabırsızlık denizinde kaybolurken..Nedenlerle.. Niçinlerle..

    Savaşırken..Muzaffer kumandan olarak..Savaş meydanından çekilmek arzusu doğuyor..

    Yaşam çekilmez geliyor..Yüce yaradan dan sabır dilemelerinizde boşa çıkıyor çaresizlikden..

    Psikolojik destekle yaşama dönüş ve ardından bu dünyanın bir hakimi olduğu..

    Yaratanın koyduğu kural gereği yaşamın ancak onun hikmeti ile son bulacağı beyne kazınıyor..

    Yaşamdan kopmadan hayata tutunarak zevk alarak yaşamak çok güzel..Sevmek..Sevilmek..

    Nefes alabilmek onun tadını hissetmek..Şükürler olsun yüce rabbim..Hamd olsun...


  2. Rehabilitasyon merkezleri yöneticileri..Sağlık bakanlığını bu konuda uyarması gerekir..

    Gelişen teknolojiyi yakından takip etmeleri gerekmiyormu..?Bizim bu gördüklerimizi..

    Muhakak ki onlarda görüyordur..Yapılması gerekeni yapmaları..Gerekmiyormu..

    Özel rehabilitasyon merkezlerinde bu tip yeniliklerin olduğunun duyumunu almıştım..

    Tedavi gören arkadaşlar seansların pahalı olduğundan yakınmaktaydı..

    Sosyal devletimiz sağlık alanında araştırmacı olmalı...

    Yönetici Hekimler bürokratlar koordineli..Çalışmalı..

    Emeğine sağlık.. Can..Teşekkürler..


  3. Sağlıklı yaşamdan..Büyük bir şok ile omurilik felcine geçmem..

    İnanılmaz acılar ile gerçekleşti..

    Sonrası her kesin yaşadıkları ile bire bir örtüşen muhtaçlık..Kıpırdayamamak..Yardımsız bir şey ,yapamamak..Yaşayan ölü misali yatakda öylesine yatmak..Tükenmeyen geceler..Günlerr..

    Ne zaman ki bazı şeyleri kendim yapmaya başladım o zaman anladım yaşadığımıı..Muhtaçlığımı..Azalttığım her gün dahada kendime geldim..

    Hiç unutmamm tekerlekli sandalye ye bindiğim ilk günü.

    Ev içinde test sürüşü yapmamı..Sokağa tekerlekli sandalye ile çıktığım ilk gün beni tanıyan gözlerin..Bakışını hiç unutamamm..Peşimde gezen küçük çocukların topal amca diye seslenişlerii..

    Bir süre sokağa çıkmama yasak koydu benliğimde..Dışarıya çıktığımda beni izleyen bakışlardan..Kurtulamıyordum..Görünmez adam olmayı arzuladığım çok zamanlar olmuştur..

    Ne zamanki rehabilitasyon merkezine yattım , orada her şey gerçeğe dönüştüü..

    Ben bir engelliydim..Ve hayatım artık böyle idame edecektii..Kabullenmek ne kadar zor olsadaa..

    Rehabilitasyon merkezinde psikolojik yardımlarla..Bundan sonrasının ne olacağının planlarının..

    Projelerinin taslakları eskizleri beynime yerleşti..Eve dönüşümle hayat projem gerçekleşme safhasına..İmza atmış oldu..Kendime önce uygun bir iş bulmalıydım..Hayatım bir düzene girmeli..Avare ve aylak geçen

    günler son bulmalıydı..Toplumdan kaçarak yalnız hayat çekilmiyordu..Arkadaş dost dediğim kişiler kayıpdı..

    İş başvurusu için gittiğim işci bulma kurumu çok katlı bir binadaydı..Girişindeki merdiven sayısı çok ürkütüycü..

    Hayat yolunun zorlukları merdiven basamaklarının sayısı ile denklemliydi..Tekerlekli sandalyeli yaşam ..Önce merdivenlere takılıyorduu..Dur diyordu merdivenler..O günkü koşullarda rampalar daha icad edilmemişti..

    Merdivenli bölgeler kabusumdu..Düşmanım oldu bütün merdivenler..Hala merdivenler ile aram yoktur..

    Bu günki koşullarda merdiven çıkan sandalyeler var..Rampalar icad edildi..Hayatımız daha bir kolaylaşır oldu..

    Kaldırımların yüksekliğine apandist olan tekerlekli sandalyem asfalt yolda gezmeyi seviyor..Dışardaki yaşantımda mimari zorluklar peyder pey azalıyor..Uygun yerlerde engelliler için ihtiyaç görme yerleri daha faaliyete geçmedi..

    Büyük alış veriş merkezleri dışında ihtiyaç görmek mümkün değil...Opet akaryakıt istasyonu arıyorum..Onlar..Bu konuya çok duyarlı..Teşekkürü borç bilirim..İnsan yemeden içmeden kesiliyo dışarda gezerken..

    Ben kendi imkanlarımla özgürce gezebiliyorum..Otomobilimle olsun , tekerlekli sandalyem ile de olsun..

    Yaşamımı geçirdiğim evimde her işimi kendim görebiliyorum..Bazı şeyleri yaparken çok zorlansamda..

    Omurilik felcini kendi yöntemlerimle en asgariye indirerek yaşamayı öğrendim..Hayat tecrübeden geçiyor..

    Zorlukların üstesinden gelmeye.. Muhtaçlığı mümkün olduğununda azına indirmeye çabalıyorum..

    Sağlık sorunlarında bunalmışlığım olmuyor değil..Üriner sistem sorunları beni çok bunaltıyor..İlaçlar ilaçlarrr..

    Uzun yıllardır oturmanın verdiği omurgadaki yük artık ağrılar ile kendini göstermeye başladı..Fazla oturamıyordum..

    Havalı minder kullanmanın rahatlığına yıllar sonra eriştim..Teknolojik gelişmeler sağlık sorunlarımıza çare oluyor..

    Zorlukları kolayca aşıyorum..


  4. Sağlıklı hayatımda iki arkadaşım vardı.. Skolyoz..Engelli olan..

    Gerçek diyorumki onları hiçde engelli olarak görmezdim...

    Rahatsızlıklarını türkçe terimle..Hiç bir zaman ifade etmedim..

    Arkadaşlığım dostluğum bu günde farksız...Seviyeli ve saygılı...

    Merhametli insani duygusu gelişmiş kişiliğimle ,

    yardıma ihtiyacı ..Olana koşarım..Engelli ,engelsiz..

    bu dünde aynı idi bu günde aynı ..


  5. Zor anlarımda uzun yollara çıkmak isterim , çıkarım..Yollaraaa..

    Gidebildiğimce..Giderimmm..Arabamın kilometresinde ibre sonda..

    Bazen tabiata sessizliğe gider .. Dağlara denizlere...

    Şişelerde kadehlerde..Dertlerimi sıkıntılarımı boğarım..

    Mizacımda yapımda vurmak kırmak yoktur..Sakin deniz gibiyimdir..

    Fırtınamı kasırgamı içimde yaşarımm..Kimse ile paylaşmam..


  6. Uzun yılların omurilik felçlisiyim..Geriye baktığımda arkamda bir ömür görüyorum..

    Tam 33 yıl geçmiş..İlk omurilik felçli olduğum zamanla şimdiki durmumu özetlersem..

    Arada çok fark var..Yıllar tecrübeler..Rehabilitasyon merkezinde öğrendiklerimle..

    Bunca yılı su gibi akar geçirdim..Elbette zor anlarımda oldu..Bunalmışlığın..

    İsyankarlığında yinede yaşam yoluma devam ettim..Ve yaşıyorum..Yaşayarakda..

    Hayattan zevk alıyorum..Engelli olarak çalışma hayatına atıldım..Zorlukları tek tek ..

    Aşma gayretimle başardım..Çalışma hayatımda bir mevkim , bir kariyerim oldu..

    Yüce yaradan nasip etti..Yuva kurdum evlendim..Çok da mutluyum eşimi çok seviyorum..

    Omurilik felcinde iyileşme omurgadaki hasar durumuna bağlı süreç gerektiriyor.

    Benim hasar durumum T5 , L2 , L1 üçyerden hasar almışım..Ezilme var..

    Omurgamdan hiç ameliyat olmadım gerek görülmedi o günki şartlarda..

    Gelişmelerim ağır ve yavaş seyrettii..Omurilik felci kişilerde seviyeye bağlı , aldığı darbeye

    göre hep farklı oluyor..Kimsenin durumu kimseyle benzeşmiyor..Ben bunca yıllık izlenimlerimde

    bunu tesbit ettim..Yapmamız gereken bol hareket , bol egzersiz.. temiz hava..Bol oksijen..

    Bol morall, dengeli beslenmeee ..

    Omurilik felci herhangi bir hastalık gibi çabuk geçmez tedavi süreci uzun yıllar alır..

    Azim ve çabayla bir yerlere gelinebilir..

    Kısa zamanda gerçekleşecek bir tıbbi gelişme hepimizin umudu arzusu olacak..

    Yüce yaradan hepimizin yardımcısı olsun..