CEMRE

"Yagmur ve Ben"

Bu şehre yağmur yağıyordu.

Bütün şehir ağlıyordu.

Ben en çok çocuk halimle üşüyordum.

Kimse sen değildi kimseyi istemiyordum.

Şehirle birlikte ben de ağlıyordum.

Göz yaşlarımı kimse fark etmiyordu.

Yorgun adımlarla ıslak sokakları dolaşıyordum.

Bir yerlerde seni bulmayı

umuyordum.Yürüdükçe daha şiddetleniyordu yağmur.

Sokak sokak geçerken bu şehri umudumu kaybediyordum.

İşte en büyük tehlike buydu.

Umutsuz yaşar mıydı insan¿

Umutsuz direnilir miydi hayatın acımasızlığına¿

Yağmura ev sahipliği yapan gece hiç aşılamayacak bir engel gibi karşımda duruyordu.

Hazırlıksızdım sensizken saatlerin bu kadar geçmez olduğunu bilmiyordum.

Koynuma hasretimi alıp uyumaktan nefret ediyordum.

Bu yüzden gece

bitsin diye yürüyor yürüyor yürüyordum.

Ah şu köşe başını döndüğümde görebilsem seni ya da şu parkın sırılsıklam olmuş banklarında otururken bulsam.

Bilirim sen de seversin yağmuru aldırmazsın ıslanmaya.

Bu yüzden şaşırmazdım seni gördüğümde.

Bir köşe başı daha dönüyordum yağmur bana eşlik ediyordu.

Şehrin sokaklarında değil senin yokluğunda kayboluyordum.

Nereye gitsem diye düşümüyordum çünkü sen olmadıktan sonra hiçbir yer fark etmiyordu.

Öylece amaçsızca dolaşıyordum.

Oysa her sokağa sevdamızı yazacaktım ben.

Taşlara adını kazıyacaktım.

Sevgimiz yıllara yağmura kara meydan okuyacaktı.

Yıkılmayacaktık yıpransak da antik çağdan kalan bir kale gibi ayakta duracaktık.

Bir maratonun iki güçlü koşucusu olacaktık.

Sevda koşumuz ancak ölümle noktalanacaktı.

İçim üşüyordu titriyordum.Bir sabahçı kahvesi giriyordum.

Demi sevdalardan süzülmüş bir bardak taze çay Titremem duruyordu biraz.

Kahveci çırağının sesiyle irkiliyordum çok ıslanmışsın sobanın başına geç...

Bir yanardağın içine atsalar beni ısınır mıyım sanıyorsun¿

Beni ancak teninin sıcaklığı döndürebilir hayata.

Ancak ellerini tuttuğumda yaşadığımı anlayabilirim.

Çay boğazıma diziliyordu bitirmeden kalkıyordum.

Biliyordum bir başka gecede bir başka yağmurda yine sensiz yine umarsız yine yalnız yürüyeceğim bu yolları.

Yeter gel artık.Gel dindir bu yağmuru bu gözyaşlarını...

alıntı

Deniz Zambağı (Endoxocrinus parrae) olarak adlandırılan ve okyanusun dibinde yaşayan bu "hayvan" deniz yıldızı ve deniz manolyası ile akraba.

Hafif parmakları ve 50 santimetre uzunluğundaki çubuğu ile okyanus bahçesindeki bir çiçeği andırıyor. Tehlike anında çiçek halini alıyor.

Başka türlü yukardaki gif animasyonda gördüğünüz gibi seyir halinde.

alıntı

teşekkür ederim

Becerebildiğim tek şey özlemek… Bir de giderek sana benzemek

Güneşe kısık gözlerle bakmak gibi

Cilalı sözleri kazıyorum defterimden

Süslenip sırtımı dayadığım uçurum ağızlarından geri dönmüyorsam

Ve hala sevdiğini söylemeyen bir gecenin çıplak gülüşüne şahitlik ediyorsam

Yalan söylüyorsam hala

Kaçıp kaçıp giderken

Bırakırken avuçlarını bir veda havasında

Sevişmeden gözlerinle

Bitirmeden

Yarısına gelmeden korkarak söndürülmüş bir aşkı

Hasretini çektiğim sigaranın ateşinde bırakıyorsam

Bende hiçbir şey kalmıyor

Senden başka hiçbir şey

Bir can seni çok özlüyor titreyen bir üşümenin tam ortasında

Becerebildiğim tek şey özlemek…

Bir de giderek sana benzemek…Beni bul bıraktığım bitişlerde

Sevdası kâğıttan bir gemiyi fırtınayla karşılayan derya gibi…

Güneşe kısık gözlerle bakmak gibi

Cilalı sözleri kazıyorum defterimden

Kağıttan bir gemi yapıyorum

Ölmek gibi bir başlangıç istiyorum son sayfasından…

alıntı

10 tl yeter de artar bile

geriye kalan kimin cebine gircek

soygun,resmen

güzel haberler duyuyoruz

inşallah görmekte nasip olur

teşekkürler paylaşım için

ismini bilmiyorum

ben teşekkür ederim

beğendiğiniz için teşekkürler

ben teşekkür ederim

ben teşekkür ederim

[/url]

[/url'>]http://imagesha[/url]

[/url]

[/url]

[/url]

[/url]

Henüz yüzmeyi tam olarak bilmeyen yavrularını kanatları altında taşımaya çalışan bir anne kuğu...

Yavrularını bir arada tutmak için kanatlarının altına alan yaban ördeği annelik şevkatini en güzel şekilde anlatıyor...

Beslenme saati... Annelik aynı anda tüm yavrularına yetebilme sanatıdır...

Tavuk da olsa yağmur yağarken izin vermez yavrularının ıslanmasına...

Hamallık bile güzel bir iştir... Yürümekte zorluk çeken yavrunu taşıyorsan eğer...

Bütün anneler yavrularını koklamayı ve öpmeyi sever...

Hayattaki en büyük sevgiyi ve şefkati ancak bir evlat bir anneye verebilir... En masum ve en çıkarsız şekliyle...

Yaşayan tür ne olursa olsun anne ve çocuk ilişkisi hep aynıdır...

Önce evladını yaşatmak annelerin doğa kanunudur...

En iyi sığınak annelerin hemen yanı başıdır...

Güven duygusunu ilk anneler sağlar...

çok gerideyiz çok

bunlar hayal gibi geliyor,umarım bizim için de birşeyler yapılır.

ben teşekkür ederim

teşekkürler

beğendiğiniz için teşekkürler

çok güzel ama naıl uçuyor hayret

Sahipsiz gönlümü almak istemezmisin.

Hissetmek istemez misin sevgimi

Yazmışım seni her parçama

Sigaramın her nefesinde

Aldığım her nefeste

Kokladığım her çiçekte

Bütün hayalimde sen varsın

Sanki her zaman benimlesin

Ne olur hep yanımda olsan

Sevginden birazcık tatsam

Rüzgar getiriyordu kokunu bana

Kuşlardan alıyordum haberini

Uzak kalma benden

Diz çökmüş bekliyorum seni

Zamanın içinde kaybolmuş gibisin sanki

Yıldızlara sordum ağaçlara sordum

Taslara sordum ve kuşlara sordum

Dediler ki o gelmez sana

Sormaz olaydım.

Bütün umutlarım yıkıldı bir anda

Gecelerin karanlığında kayboldum.

Artik aydınlatmıyordu yıldızlar yolumu

Bulamıyordum kaybettiğim umutlarımı

Sevginle büyüttüğüm çiçekler

Soldular birer birer.

Susamışlardı onlar da sana

En az benim susadığım kadar.

alıntı

Üşüyorum

Sensiz daha karanlık burda geceler korkuyorum.

Yıldızlar soluk gecelerde bense yine aynı dertte sende...

Her an seni düşünmek ne kadar zor

Başımvucudum heryerim ağrıyor yorgunum

Seni düşünmekten özlemekten beklemekten

Sana ait ne varsa yıkıp gittiğin ve sana dair ne varsa beslediğim

Hepsi birer nöbetçi kapımda

Senden kurtuluş yok bana

Onlar mı bırakmıyolar yoksa ben mi gitmek istemiyorum? bilmiyorum...

Bilmek neye yararki bunca vakitten sonra

Seni kaybettim!!!

Kayıp gittin avuçlarımın arasından

Yerin doldurulmaz acın unutulmaz

Bu yaralar nasıl iyileşir orası mechul birde canımı nasıl yakıyor bu yaralar bir bilsen..

Ama yınede umudum var vuslata dair

Nedensiz olsada kendimi kandırıyor olsamda var

Belki o da üzgündür diyorum onunda yaraları kanıyordur

Ya seviyorsa diyorum ya seviyorsa?

Geçmi kaldık herşey için bitti mi hikayemiz?

Cevap yok...

Ama yinede şunu bilmelisin;

Bana gözyaşı borçlusun

Göz yaşlarımdan sen sorumlusun

alıntı

Öyle bir aşk bekliyorum ki… Yarından önce gelsin

Ansızın çıkıversin karşıma. Artık koyacak yer bulamadığım kalbimi

Alsın eline desin ki; " Bu kalp benim olsun izninle "

Sonra tutup elimi götürsün yüreğime Ve ben artık diyeyim ki;

" Bu kalp senindir iznimle "

alıntı